Τα υποκατάστατα, ψεύτη, δεν τα ερωτεύτηκε κανείς!

Γράφει η Κική Γ. 

Πόσο ψεύτης! Πόσο μικρός! Ήρθες σαν επιβλητικός γίγαντας και μόνος σου έγινες ένα τόσο δα μικρό ανθρωπάκι.
Εσύ ο ερωτευμένος, ο συναισθηματικός, ο ευαίσθητος. Αυτός που έταζε, που πρώτος μίλησε για κεραυνοβόλο έρωτα, αγάπες και λουλούδια. Επιστράτευσες όλες σου τις δυνάμεις, για να με πείσεις, πως όλο αυτό που νιώθεις είναι μη διαχειρίσιμο, πως μαζί θα ζήσουμε τον απόλυτο έρωτα και όλα θα είναι μαγικά και εκτός λογικής.
Ώρες ατελείωτες στα τηλέφωνα, γλυκόλογα, μηνύματα, όνειρα και υποσχέσεις. Τραγούδια ειδικά αφιερωμένα και ένα τέλος τόσο τιποτένιο. Κρύφτηκες, εξαφανίστηκες. Τόσο ξεφτίλας. Νόμιζες μάλλον, πως όλα είναι παιχνίδι. Στον έρωτα δεν μαγεύουν τα δήθεν και τα ψεύτικα. Τα μέτρια, τα κάπως, τα ίσως και όλα αυτά τα μάγκικα κολπάκια σου. Ψευτόμαγκα.
Ήθελες ένα υποκατάστατο να χορτάσεις τον άπληστο εγωισμό σου, τη δίψα σου για έρωτα, την επιθυμία σου να αγκαλιάσεις και να κυκλοφορήσεις με μια γυναίκα σωστή φαντασίωση. Ξέχασες πως αυτή η γυναίκα έχει και καρδιά, και νοημοσύνη, και αξιοπρέπεια, και μπέσα. Τις γνωρίζεις τις λέξεις; Πούλησες τον εαυτό σου τόσο φτηνά και έσπασες μόνος σου τη μόστρα σου, την ψευτοβιτρίνα σου. Ανθρωπίδιο. Ήρθες σαν κομήτης και έφυγες σαν κλέφτης. Λέρωσες απλά τα σεντόνια με το φτηνό “πατσουλί” που έντυσες το κορμί σου. Πόση βρομιά!
Τόσος ήσουνα. Δεν άντεξες τον ανταγωνισμό, την ποιότητα της γυναίκας που απλά σε έγδυσε, με μια ματιά, και σε ξεφτίλισε σε μια πρόταση. Τα υποκατάστατα δεν τα ερωτεύτηκε κανείς!
Άντε στον αγύριστο!