Γράφει η Γαρυφαλιά Μοίρα
Τη μυρωδιά σου μου έφερε μια ψυχάλα του αέρα…
Εκόπηκε μου η πνοή, για μία στιγμή, πέρα ως πέρα.
Αχ, τη μυρωδιά σου μπόρεσα και πάλι να ανασάνω, πήρε η καρδιά χαρά, με τη ζωή μου χάνω.
Σαν όνειρο σε είδαν σήμερα των αμαθιών μου οι κόρες, και σε λιμάνια μαγικά ταξίδεψαν και χώρες.
Γύρισα πίσω να σε δω με είχες ξεμακρύνει η μυρωδιά σου εχάθηκε σε ένα λεπτό και εκείνη.
Λαχτάρα και όνειρο μαζί μες στη ζωή μου βάζεις, τη μυρωδιά σου όταν αισθανθώ μα συ απουσιάζεις.
Τα άστρα, θα βάλω στη σειρά, το δρόμο να φωτίσουν, το γυρισμό σου μία φορά, να μου προσδιορίσουν.
Το άρωμά σου επάνω μου, νιώθω πως είναι ακόμα. Τη μυρωδιά σου θα κρατώ σαν φυλαχτό στο σώμα.
