Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Σ ‘εκείνους τους άντρες που δεν φοβούνται να δείξουν την τρυφερότητα τους και τα συναισθήματά τους.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που μας κρατάνε το χέρι και στα εύκολα και στα δύσκολα.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που χαρίζουν γέλιο στο πρόσωπό μας και είναι ο ήλιος στις συννεφιασμένες μέρες μας.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που η αγκαλιά τους είναι μόνιμα ανοικτή και η καρδιά τους το πιο απαλό μαξιλάρι.
Σ’ εκείνους τους άντρες που μας βοηθούν να ανοίξουμε τα φτερά μας, να κάνουμε πραγματικά τα όνειρα μας, να έχουμε επιλογές.
Σ’ εκείνους τους άντρες που δεν λατρεύουν μόνο το κορμί μας, αλλά αγαπούν περισσότερο απ’ όλα την ψυχή και το μυαλό μας.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που δεν ντρέπονται να τσαλακωθούν μπροστά μας, να κλάψουν να ζητήσουν συγνώμη.
Σ’ εκείνους τους άντρες που λένε σ ‘αγαπώ, σε έχω ανάγκη, σε χρειάζομαι.
Σ’ εκείνους τους άντρες που ξέρουν τι θέλουν από την ζωή και μοιράζονται μαζί μας, τα όνειρά τους.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που μένουν για πάντα παιδιά και γοητεύουν με την απλότητά τους.
Σ’ εκείνους τους άντρες που σέβονται και τιμούν την γυναίκα.
Σ’ εκείνους τους άντρες που γίνονται αφετηρία, διαδρομή και προορισμός μας.
Σ’ εκείνους τους άντρες που προσκυνούν την φίλη, σύντροφο, κόρη, μητέρα, αδελφή, συνεργάτιδα ως κάτι ιερό στην ζωή.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που δεν δρουν ανταγωνιστικά, που υποστηρίζουν, που κατανοούν.
Σ’ εκείνους τους άντρες που μπορείς να ταξιδεύεις μαζί τους στην ζωή , χωρίς να σε νοιάζουν οι αποσκευές.
Σ ‘εκείνους τους άντρες που έχουν διατηρήσει ακλόνητα τα ιδανικά και τις αξίες τους, όσο αντίξοες και αν είναι οι συνθήκες.
Σε όλους αυτούς τους άντρες ένα μεγάλο ευχαριστώ που είναι στην ζωή μας, που μας κοιτούν με βλέμμα καθαρό και βάζουν έναν ήλιο στα μαλλιά μας κάθε πρωί.
Σε όλους αυτούς τους άντρες μια ευχή, να μην αλλάξουν.
Αφιερωμένο..
