Όταν ξέρεις ποια είσαι…

Γράφει η Blonde Komando.

Όταν ξέρεις ποια είσαι μπορείς να συνεχίζεις τη διαδρομή σου προς την άκρη του ουράνιου τόξου, ακόμη κι αν προσωρινά αναρωτήθηκες πού σε πάει αυτός ο δρόμος. Γιατί έχεις τα όνειρά σου πυξίδα και την πίστη σου σε αυτά εφόδιο.

Όταν ξέρεις μπορεί γύρω σου να αντικρύζεις καμμένη γη και να φυτεύεις λουλούδια στις στάχτες, περιμένοντας να ανθίσουν την επόμενη άνοιξη. Ίσως να άκουσες χιλιάδες «δε θα τα καταφέρεις», να έφαγες κλωτσιές από το πουθενά, να αμφισβητήθηκες όσο λίγοι αλλά βαθιά μέσα σου ήξερες ότι μπορείς.

Όταν ξέρεις ποια είσαι έμαθες να κλείνεις τα αυτιά σου σε εκείνους που σου είπαν ότι θες πολλά και είναι αδύνατο να τα πετύχεις. Στους καιροσκόπους και στους συμβουλάτορες του κομφορμισμού, στους θιασώτες της συνήθειας, σε εκείνους που έμαθαν να πιστεύουν στο λίγο για να μη διεκδικήσουν το πολύ.

Από τότε που έγραφες με κιμωλία στον πίνακα μέχρι να μεγαλώσεις παραμένεις συνεπής στα πιστεύω σου. Ενθουσιάζεσαι με τη μαγεία. Απεχθάνεσαι τη μετριότητα. Δημιουργείς ευκαιρίες. Βλέπεις τα προβλήματα σαν προκλήσεις με τον ίδιο τρόπο που ένα καλό μαθηματικό μυαλό νιώθει λαχτάρα μπροστά στην επίλυση της εξίσωσης.

Όταν ξέρεις ποια είσαι δεν εξαρτιέσαι από κανέναν. Δεν περιμένεις να σου υποδείξουν το ρόλο σου στη ζωή. Δεν κάνεις μια δουλίτσα 9-5 στην οποία πηγαίνεις με το ζόρι κάθε πρωί. Δημιουργείς και κάνεις τον κόσμο πιο όμορφο. Έχεις ένα ιδεαλισμό στο καθετί που ξεκινά από σένα από τη μικρή μουτζούρα στο περιθώριο μιας συνάντησης μέχρι εκείνη την καταπληκτική ιδέα που σου ήλθε στις 3 τα χαράματα, όταν πάσχιζες να σκεφτείς κάτι πρωτότυπο.

Όταν ξέρεις ποια είσαι, γίνεσαι αυτό που πάντα ήθελες. Ευτυχείς να πραγματοποιείς όσα ονειρεύτηκες. Δε βρίσκεσαι να σπουδάζεις κάτι που ποτέ δεν ήθελες επειδή έτυχε. Δεν βρίσκεσαι πίσω από σκονισμένους φακέλους και στοίβες χαρτιών, όταν ανοίγεις παράθυρα στη φαντασία. Σε ικανοποιεί αυτό που κάνεις και το κάνεις καλά. Η πορεία σου όλη είναι ένα τέλειο σχέδιο που ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου με απαράμιλλη ευκολία.

Όταν ξέρεις ποια είσαι, έχεις το δικό σου ορισμό για την ευτυχία. Μπορεί να σε κάνουν ευτυχισμένη πράγματα που οι άλλοι δεν κατανοούν. Μπορεί να βρίσκεις ευτελή και ποταπά αυτά που κάνουν τους άλλους χαρούμενους. Αλλά όπως όλοι οι μαγικοί άνθρωποι νιώθεις συχνά τον ενθουσιασμό ενός μικρού παιδιού, που του χάρισαν ένα νέο παιχνίδι. Ίσως είναι ένα ταξίδι, εκείνα τα άβολα παπούτσια που σε κάνουν να νιώθεις θεά ή εκείνο το 50’s φόρεμα που σε διακτινίζει σε μια άλλη εποχή όταν το φοράς.

Όταν ξέρεις ποια είσαι, η αισθητική και οι αισθήσεις σου έχουν τη δική τους σημειολογία. Καθετί που σου αρέσει είναι μια μικρή ψηφίδα στο τέλειο μωσαϊκό του εαυτού σου. Έχεις συναίσθηση του τι σε ικανοποιεί και το προσφέρεις στον εαυτό σου σε μια ατέλειωτη συμφωνία αρμονίας και γαλήνης.

Όταν ξέρεις ποια είσαι, είσαι όμορφη στις κακές σου στιγμές και στα ξεσπάσματά σου γιατί είσαι αληθινή. Γιατί καμία δε θυμώνει, κλαίει, αγωνιά και εξοργίζεται όπως εσύ. Γιατί η θλίψη ομορφαίνει αυτές που την αναγνωρίζουν και τις σφίγγουν το χέρι. Γιατί κάθε ρυτίδα σου, κάθε σημάδι, κάθε αμυχή είναι μια μικρή σφραγίδα της ζωής που καταδεικνύει το βίωμα και τη δύναμη της εμπειρίας.

Όταν ξέρεις ποια είσαι, μπορείς να ερωτεύεσαι με πάθος αλλά να παραμένεις εσύ. Μπορεί να πληγώνουν, να σε στιγματίζουν, να παίρνουν κάτι από εσένα αλλά δε σε αλλάζουν. Είσαι ένα λεπτό κλαράκι που λυγίζει στο πέρασμα των ανθρώπων αλλά δε σπάει. Επανέρχεται στη θέση του.

Όταν ξέρεις ποια είσαι, δεν αντέχεις την τυπικότητα, τους έρωτες που έχουν πεθάνει προ πολλού, τις ανούσιες κοινωνικές συναναστροφές. Επενδύεις μόνο στα αυθεντικά συναισθήματα, αυτά που σε κάνουν να νιώθεις τρωτή. Στα φιλιά που παγώνουν το χρόνο, στις ερωτικές μάχες που μοιάζουν χαμένες από πρώτο χέρι, στη χημεία που λιώνει το κορμί, στις συζητήσεις που κάνουν το χρόνο να ρέει σα νερό.

Όταν ξέρεις ποια είσαι γνωρίζεις ότι οι άνθρωποι θα έλθουν και θα φύγουν. Όμως δεν ήταν ποτέ ο σκοπός σου να μείνουν. Ο βηματισμός σου προς την ολοκλήρωση ήταν πάντα μοναχικός. Κι όταν σε προδίδουν, σε διώχνουν ή σε βάζουν σε καλούπια κάνεις αυτό που ξέρεις καλύτερα από καθετί: τινάζεις τα μαλλιά σου, κοιτάζεσαι στον καθρέπτη και απλά προχωράς.

Δεν υπάρχει καμία δύναμη στον πλανήτη που να συναγωνίζεται την αυτοπεποίθηση. Σε κάνει να λάμπεις σαν αστέρι. Να φαντάζεις εκπληκτικά τυχερή. Να κερδίζεις σε όλους τους αγώνες. Όμως το πιο σημαντικό είναι ό,τι σε κάνει να κοιμάσαι ήσυχη. Όλες τις νύχτες και όλα σου τα χρόνια, ο εαυτός σου θα είναι πάντα εκεί. Αν τον ξέρεις και τον αγαπάς, δεν έχεις να φοβάσαι πια τίποτα.

LoveLetters