Γράφει η Έφη Παναγοπούλου
Και η σιωπή απάντηση δεν είναι;
Συχνά αναρωτιόμαστε γιατί δεν παίρνουμε καμιά απάντηση σε ερωτήσεις, σε προβληματισμούς μας η έστω στις ανασφάλειες μας, που εξωτερικεύουμε. Συχνά μπαίνουμε σε σκέψεις αν είπαμε κάτι παραπάνω από ότι έπρεπε η αν ανοίξαμε πολύ την ψυχή μας και ίσως πρέπει να βάλουμε φρένο, γιατί απάντηση σε αυτά που μας καταδιώκουν δεν πήραμε. Περιμέναμε μια εξήγηση. Ακόμα κι αν ήταν σκληρή, δεν θα μας ένοιαζε, δεν θα πονάγαμε τόσο, όσο πονάμε με την σιωπή του άλλου.
Και όμως, αν το καλοσκεφτείς και η σιωπή απάντηση είναι. Και είναι η πιο σκληρή απάντηση. Είναι η άρνηση του άλλου να μπει στα εσώψυχά μας και να μοιραστεί τους προβληματισμούς, αλλά μια άρνηση με αγενή τρόπο για την δική μας ψυχή, που έχει μάθει να μιλάει, να λέει ότι την απασχολεί, που θέλει να μοιραστεί την αγάπη, τον θυμό, την ακαταστασία των σκέψεων της και πέφτει σε τοίχο. Τον τοίχο της σιωπής.
Ναι, η σιωπή είναι απάντηση. Και η απάντηση δεν είναι ένα ναι ή όχι. Ένα φύγε μακριά μου ή είμαι εδώ για εσένα. Αλλά σιωπή σημαίνει αρνούμαι να σε ακούσω, αρνούμαι να βάλω σε τάξη την δικιά σου ακαταστασία, αρνούμαι να μπω στο δικό σου παιχνίδι ή βάζω τα όρια μου για να μη σε πληγωσω.
Το μήνυμα που δεν απαντήθηκε, η ερώτηση που έκανε τον συνομιλητή μας να σκύψει το κεφάλι, είναι απάντηση για εμάς κι ας μη το βλέπουμε καθαρά. Διαβάστηκε, αλλά δεν απαντήθηκε. Και μετά αναρωτιόμαστε γιατί.
Μην αδικείτε την σιωπή, είναι η πιο δυνατή απάντηση. Μην αδικείτε τους σιωπηλούς ανθρώπους, ίσως είναι ο μοναδικός και μοναχικός τρόπος τους να βάζουν όρια. Ξέρεις, φίλε, μέχρι εδώ είσαι, από εκεί και πέρα έχω πολλά δικά μου θέματα να λύσω. Μην αδικείτε το διαβάστηκε αλλά δεν απαντήθηκε. Ίσως για να μην απαντήθηκε, γιατί ενδόμυχα κάποιος δεν ήθελε να σου πει κατάματα την αλήθεια.
Δεν σε θέλω.
Δεν μπορώ.
Δεν θέλω.
Φοβάμαι.
Φύγε.
Και έτσι σιωπά για να μη σε πληγώσει.
Πάρτε την σιωπή σαν απάντηση για άλλους. Αγενή απάντηση, αλλά πολύ καλύτερη από ένα δεν σε θέλω. Ναι, η σιωπή είναι απάντηση. Μάθε να ξεχωρίζεις που ανοίγεις την ψυχή σου, που μοιράζεις τα σε αγαπώ σου. Κράτα καβάτζες, ποτέ δεν ξέρεις πότε θα βρεθεί στο δρόμο σου αυτός ο ένας, που θα θέλει να ακούει ό,τι έχει να πει η ψυχούλα σου. Κράτα καβατζες στον έρωτα. Παίρνεις απαντήσεις και πας παρακάτω εκεί που σε θέλουν, εκεί που σε λαχταρούν.