Μέρες που ναι, να θυμάσαι πως μόνο ο Χριστός αναστήθηκε. Κανείς άλλος.

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Η σειρήνα ουρλιάζει!
Οι φάροι φωτίζουν εφιαλτικά τον χώρο.
Τα αυτοκίνητα παραμερίζουν.
Τα φανάρια παραβιάζονται, τα στοπ δεν υπάρχουν.
Ο χρόνος αντίπαλος, αντίπαλη και η φύση.
Οι περαστικοί απ΄ τα πεζοδρόμια γυρνάνε τα βλέμματα προς το κίτρινο ασθενοφόρο γεμάτοι τρόμο, κάποιοι κάνουν τον σταυρό τους και κάποιοι άλλοι προσεύχονται.
Όλα αυτά συμβαίνουν απ΄ έξω…

Μέσα συμβαίνουν άλλα!
Μέσα στο ασθενοφόρο υπάρχει ένας στο τιμόνι, που μιλά στον ασύρματο ζητώντας βοήθεια από το τηλεφωνικό κέντρο, να ζητάει αναμονή στο νοσοκομείο για να είναι σε ετοιμότητα τραυματιοφορείς, χειρουργοί και αναισθησιολόγοι στα ΤΕΠ. Να κάνει σλάλομ μέσα στην κίνηση για να κερδίσει δευτερόλεπτα γιατί ξέρει καλά πόσο πολύτιμα και πόσο σημαντικά είναι.
Ένας δεύτερος πίσω στην καμπίνα όρθιος, να προσπαθεί να σταθεί, να ισορροπήσει και παράλληλα να κάνει την δουλειά του. Να βρει τα υλικά, να σταματήσει την αιμορραγία, να ελέγχει τα ζωτικά σημεία και να κρατήσει ζωντανό έναν άνθρωπο. Με την αδρεναλίνη στα κόκκινα, με τα χέρια του και τα ρούχα του κόκκινα και αυτά από το αίμα.
Και ένας τρίτος ξαπλωμένος στο φορείο, να δίνει μάχη για την ζωή του, να προσπαθεί να ανασάνει, να σφαδάζει από τους πόνους, να αιμορραγεί και να χάνεται, να ελπίζει στο θαύμα, να τρέμει απ΄ τον φόβο του.
Εκεί μέσα παίζεται το δράμα, εκεί είναι όλη η ουσία, εκεί μέσα είναι η ζωή και ο θάνατος σε μια λεπτή και επικίνδυνη ισορροπία, εκεί ο χρόνος σταματάει, παγώνει και χάνεται.
Εκεί μέσα κάποιες φορές χάνονται άνθρωποι, κάποιες φορές παρά τις προσπάθειες, το άτιμο το θαύμα δεν γίνεται.

Ξέρεις γιατί στα λέω όλα αυτά;
Γιατί μέρες που είναι, θα πιάσεις το τιμόνι, θα πιεις παραπάνω οπό όσο πρέπει, θα ξεφύγεις, θα υπερεκτιμήσεις τις δυνατότητες σου και στο τέλος θα καταλήξεις να ελπίζεις και εσύ σε ένα θαύμα.
Στο τέλος θα σακατέψεις το σώμα σου, θα καταστρέψεις την ζωή σου και μαζί με την δική σου ζωή θα καταστρέψεις και την ζωή κάποιων άλλων ανθρώπων. Των ανθρώπων που σε σκέφτονται και σε νοιάζονται.
Των ανθρώπων που σε αγαπάνε περισσότερο από ότι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου.
Των ανθρώπων που σε περιμένουν να γυρίσεις σπίτι και που εξαρτώνται από εσένα.
Των ανθρώπων που θέλουν να γιορτάσουν μια Ανάσταση και εσύ ανώριμε θες να τους χαρίσεις ένα θάνατο.
Των ανθρώπων που εμπιστεύονται τις ζωές τους σε σένα, που ταξιδεύουν μαζί σου και εσύ δεν τους σέβεσαι, δεν τους υπολογίζεις.
Των τυχαίων και αθώων ανθρώπων που απλά πάνε στον προορισμό τους και εσύ πέφτεις πάνω τους και τους κλείνεις το σπίτι.

Στα λέω γιατί η πιο πάνω εικόνα πιστεύεις ότι δεν σε άφορα, ότι είναι κάτι μακρινό και ότι σε εσένα δεν θα σου συμβεί ποτέ.
Γιατί διαβάζοντας αυτό εδώ το κείμενο θα προβληματιστείς στιγμιαία και την επομένη κιόλας στιγμή θα λειτουργήσεις ως φονιάς του εαυτού σου, των γύρω σου και των δικών σου ανθρώπων. Τότε όμως βλάκα θα είναι αργά!
Τότε θα παρακαλάς να γυρίσει ο χρόνος πίσω, μα δεν θα γυρνάει!
Τότε θα μετανιώνεις για το λάθος που έκανες, μα δεν θα έχει νόημα.
Τότε θα θες να είναι άπλα ένα κακό όνειρο αυτό που σου συμβαίνει, μα θα ναι η αλήθεια.
Τότε θα θες να δώσεις τα πάντα για να γυρίσεις όρθιος και υγιής πίσω στο σπίτι σου, μα θα είναι αδύνατον.
Τότε θα προσμένεις το θαύμα, θα αντιμετωπίζεις τον θάνατο σε μια άνιση μάχη και θα παλεύεις για σένα, μα θα είναι πια πολύ αργά.

Τώρα καν΄το!
Τώρα κάτσε και σκέψου την ζωή σου, τα όνειρα και τα σχέδια που έχεις προγραμματίσει για το μέλλον σου.
Σκέψου ότι η ζωή σου είναι δώρο από τον Θεό, ότι είναι μια και μοναδική και ότι είναι ότι πιο πολύτιμο έχεις.
Σκέψου τους γονείς σου, τα αδέλφια σου, τον σύντροφο σου, τους φίλους σου, τα παιδιά σου και αναρωτήσου αν τους αξίζει να ζήσουν έναν χαμό σου.
Σκέψου ότι δεν σου φταίει σε τίποτα ο άνθρωπος που είχε την ατυχία να να βρεθεί στον δρόμο σου για να πληρώσει την δική σου ηλιθιότητα και την ανευθυνότητα σου.
Σκέψου ότι κάποια λάθη δεν διορθώνονται και ότι κάποιες καταστάσεις δεν έχουν γυρισμό.

Πριν να πιάσεις το τιμόνι λοιπόν, φρόντισε να μην έχεις πιει αλκοόλ, βάλε την ζώνη σου, φόρεσε το κράνος σου, τήρησε τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, σεβάσου τους πεζούς και τα υπόλοιπα οχήματα, οδήγησε με σύνεση και υπευθυνότητα και πάνω από όλα προστάτευσε τον εαυτό σου και τους ανθρώπους που αγαπάς και σ΄ αγαπάνε.

Καλό Πάσχα σε όλους, αλλά για να είναι καλό θα πρέπει να ήμαστε όλοι όρθιοι, γεροί και δυνατοί.

Α! Και που είσαι… θα αναστηθεί μόνο ο Χριστός, κανένας άλλος δεν πρόκειται να αναστηθεί!