Γράφει η Έφη Παναγοπούλου
Η ζωή είναι ένας τόμος με πολλά κεφάλαια. Το κεφάλαιο της γεννήσεώς μας, το κεφάλαιο της πρώτης νιότης του έρωτα, των δυσκολιών μας. Ένας ξεχωριστός ολόκληρος τόμος αυτό το κεφάλαιο, το κεφάλαιο των δυσκολιών της ζωής μας. Το κεφάλαιο του γάμου, της χαράς, των παιδιών μας μέσα σε όλα αυτά τα κεφάλαια.
Ξεχωριστή θέση έχει το κεφάλαιο των συναντήσεων. Η ζωή είναι γεμάτη συναντήσεις. Τυχαίες συναντήσεις. Οι περισσότερες μένουν εκεί, απλά συναντήσεις, ένα τυπικό γεια όταν συναντιούνται τα βλέμματα στο δρόμο. Οι απλοί, γνωστοί θεατές. Άλλες γίνονται σχέσεις, είτε φιλικές, είτε σχέσεις εφήμερες. Αν είσαι πολύ τυχερός, μπορεί να γίνουν και έρωτες ζωής, φιλίες καρδιάς, που έχουν μια ξεχωριστή θέση στην ψυχή σου.
Άλλες πάλι από αυτές τις σχέσεις μπορεί να οδηγήσουν σε όλεθρο. Αυτά είναι τα κακά συναπαντήματα στην ζωη μας. Πόσες φορές ήρθε ο λάθος άνθρωπος στην σωστή στιγμή για μας και μας ανακάτεψε την ζωή, τον γάμο μας, τις φιλίες, την οικογένειά μας. Πόσες φορές βασιστήκαμε σε τέτοιους ανθρώπους, γιατι θεωρήσαμε ότι ήταν η στιγμή, που το κάρμα σου λέει “αυτός είναι”. Γιατί ήμασταν έτοιμοι να δεχτούμε μια νέα φιλία, έναν νέο έρωτα και δεν βλέπαμε καθαρά. Ενώ το τοπίο εκείνη την στιγμή είναι καθαρό, δεν έχει σύννεφα ούτε ομίχλη, είναι ξάστερο για να δεις καθαρά. Και εσύ νιώθεις έτοιμος, αλλά πέφτεις με τα μούτρα στον πρώτο που θα έρθει στον δρόμο σου, αντί να κάνεις ξεσκαρτάρισμα και ξεκαθάρισμα, να φιλτράρεις ρε αδερφέ αυτά που βλέπεις πάνω στον άλλον, αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, που θα σε πληγώσουν. Άλλωστε τα ίδια χαρακτηριστικά σε πλήγωσαν στο παρελθόν από άλλον άνθρωπο. Κάρμα σου λέει μετά… Πόσες φορές το έχεις ακούσει αυτό; Δεν φταίω εγώ, αλλά το κάρμα μου. Κι εσύ πάλι πέφτεις με τα μούτρα στα ίδια λάθη, με άλλους ανθρώπους αυτή τη φορά, και βρίζεις το κάρμα και το σύμπαν.
Πόσο λάθος, όμως… Το κάρμα είναι το πως σκεφτόμαστε, οι πράξεις μας, τα γεγονότα του παρελθόντος, που αντανακλούν στο μέλλον. Έτσι, αν τρέφουμε μίσος και θυμό, θα φέρνουμε στην ζωή μας ανθρώπους υποκριτές και εγωιστές, ενώ αν αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και σταματήσουμε να τρέφουμε αυτά τα τέρατα, θα κερδίσουμε την αγάπη και την αγκαλιά. Τότε θα φέρουμε στην ζωή μας ανθρώπους με αγάπη και κατανόηση. Άλλαξε εσύ πρώτα, για να αλλάξει και το κάρμα.
Κάθε άνθρωπος στην ζωή μας είναι κι ένα μάθημα. Ήρθε και έφυγε, αλλά το μάθημα έμεινε. Εσύ είσαι έτοιμος να δεις το μάθημα που πήρες; Κάθε κακό συναπάντημα είναι κι ένα πάθημα. Ήρθε, έπαθες, ίσως και να έμαθες, κι έφυγε. Είσαι έτοιμος να μάθεις γιατί ήρθε στη ζωή σου το κακό συναπάντημα;
Άλλαξε τον τρόπο που σκέφτεσαι, σκέψου αισιόδοξα, θετικά, με αγάπη και καλοσύνη. Διώξε όσους σκέφτονται με πλάνη, διώξε τους μακριά. Μην πλανάσαι από τις σειρήνες, που σου συστήνονται σαν σωτήρες. Έχουν ωραίο τραγούδι και γοητεία, αλλά θέλουν να σε κατασπαράξουν, μόλις πέσεις πάνω τους.
Γίνε Οδυσσέας και προσπέρασε τις σειρήνες με τακτική. Μπορείς.
Γίνε Οδυσσέας.