Εμείς οι δυο, ένας έρωτας που έγραψε την ιστορία του, και φυλάχτηκε στο χρόνο..

Γράφει η Νεφέλη

Φευγαλέα σήμερα σε συνάντησα στο δρόμο ύστερα από αρκετό καιρό. Τρόμαξα όταν κατάλαβα πως είσαι εσύ. Τα έχασα για μια στιγμή. Ένα “ωχ” βγήκε αυθόρμητα κάτω από τη μάσκα. Δεν ήξερα τι έπρεπε να κάνω. Το μυαλό μπήκε σε εγρήγορση και με ρωτούσε, “τι να κάνω”. Να συνεχίσω ευθεία ή να αλλάξω δρόμο;

Και με μια βιαστική κίνηση, πριν προλάβεις να γυρίσεις προς τη δική μου μεριά, τρύπωσα ανάμεσα από δύο κάδους και πέρασα στην απέναντι πλευρά του δρόμου.

Με είδες, το ξέρω ότι με είδες, το ένιωσα κι ας είχα την πλάτη μου στραμμένη αλλού.

Εκείνο που δεν ξέρω, είναι το πώς ένιωσες. Αν ένιωσες! Αν ξαφνιάστηκες μέσα σου, αν κάτι σκίρτησε καθώς με έβλεπες να απομακρύνομαι.

Θέλω να πιστεύω ότι με έβλεπες. 

Ή μήπως γύρισες το βλέμμα σου αλλού για να μη με δεις καν;

Κοίτα πώς αλλάζουν τα πράγματα! Εμείς που διψούσαμε ο ένας για το βλέμμα του άλλου, καταντήσαμε να γυρίζουμε τα κεφάλια μας από την άλλη πλευρά για να μη συναντηθούν τα βλέμματα μας.

Αν είχα το θάρρος και τη δύναμη να σε αντικρίσω όμως, θα κοίταζες τα θλιμμένα μάτια μου και δεν ήθελα.

Γιατί τα μάτια μου μελαγχόλησαν από τότε που σε έχασα. Όσο κι αν τα βάφω, όσο κι αν τα περιποιούμαι δεν είναι ίδια πια.

Έχασαν τη λάμψη τους, τη σπιρτάδα τους, τη φλόγα που πήγαζε από μέσα από τη καρδιά. Τώρα είναι σκοτεινά, άδεια, χωρίς το συναίσθημα που μόνο εσύ μου γεννούσες.

Έφυγες και μαζί σου τα πήρες όλα. Η μόνη γυαλάδα που θα δεις σε αυτά , είναι από τα δάκρυα που προσπαθώ να συγκρατήσω.

Κάποτε μου χάρισες το πιο ερωτικό βλέμμα που είχα ποτέ στη ζωή μου. Φεύγοντας όμως μαζί με τα υπόλοιπα το πήρες και αυτό. Τα πήρες όλα, τίποτα δεν μου άφησες. Όμως να σου εξομολογηθώ κάτι;;

Χαλάλι σου μωρό μου. Χίλιες φορές χαλάλι σου. Έτσι είναι ο έρωτας. Δίνει και παίρνει, σκοτώνει και ανασταίνει, γλυκαίνει και πικραίνει.Πότε είναι τρυφερός και πότε γίνεται σκληρός σαν πέτρα.

Είναι ο έρωτας και ό,τι γουστάρει κάνει!

Κι εμείς είμαστε μικροί και ανίσχυροι μπροστά του. Έζησα και απόλαυσα με όλες μου τις αισθήσεις τον έρωτα αυτόν. Είναι δικός μου, κομμάτι του εαυτού μου και της ζωής μου. Φυλαχτό πολύτιμο οι αναμνήσεις μας κι ας πονώ ακόμη για αυτά που είχα κι έχασα.

Γράψαμε κι εμείς τη δική μας ερωτική ιστορία. Φύλαξετην καλά όμως μωρό μου ναι;

Προστάτευσε την και μην αφήσεις κανέναν μα κανέναν να πει κακή κουβέντα για την ιστορία μας αυτή το ακούς;; Μόνο αυτό σου ζητώ.

Να φυλάξεις τον έρωτα που είχαμε οι δυο μας κάποτε.