Γράφει η Άρτεμις Βαμβουνάκη
Θέλω. Σε θέλω….
Θέλω πολύ, δε θέλω απλά.
Θέλω πολύ να είμαι η επιλογή σου καθημερινά.
Επιθυμώ να με αναζητάς σαν ξυπνάς τα πρωινά και ανοίγεις τα μάτια σου. Να πετάς μαζί με τη μορφή μου σε μαγικούς παραδεισένιους κόσμους. Να σκίζεις με τη σκέψη μου τα ουράνια μονοπάτια της ψυχής σου, να καρδιοχτυπάς στο άγγιγμά μου και να τρέμεις στη φωνή μου από πόθο.
Τα βράδια σου θέλω να είμαι η επιλογή σου, η πρώτη σου επιλογή. Όταν κοιμάσαι να ταξιδεύεις στους κατάδικούς μου κόσμους, εκεί που υπάρχει ο έρωτας μου για σένανε μόνο. Εκεί που το κορμί μου θα σε ζεσταίνει και η φωτιά του πάθους μου για σένα θα σε καίει γλυκά. Να κολυμπάς σε κάθε λιμάνι του κορμιού μου και εκεί να μένεις.
Να είμαι η επιλογή σου, όχι η ανάγκη σου.
Δεν επιθυμώ να με έχεις ανάγκη μόνο και να με χρησιμοποιείς για να σου καλύπτω τις ανάγκες που εσύ θα έχεις . Δε θέλω να είμαι κανένα παιχνιδάκι σου και κανένα από τα τρόπαια της ζωής σου.
Θέλω να είμαι η καθημερινή σου επιλογή.
Γιατί εγώ σε θέλω πολύ, θέλω τα πάντα σου καλέ μου…