Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Κάτσε ρε φίλε μου λιγάκι ακόμα, άσε κάτω το μπουφάν σου, να κεράσω το καπάκι, να βάλω εγώ τα τελευταία!
Κάτσε σου λέω, που θέλω κάτι να σου πω, κι ύστερα φεύγεις.
Ότι είδες λοιπόν κι ότι άκουσες απόψε, μην πας να της το πεις, σε ικετεύω.
Μην της το πεις, όταν την δεις, πως με είδες ξανά σε μαύρα χάλια.
Μην της το πεις ότι με είδες λιώμα απ΄ το ποτό, για άλλο ένα βράδυ ακόμη.
Προς Θεού, μην της το πεις πως όταν άκουσα κάποιον θαμώνα να αναφέρει τυχαία το όνομα της, πετάχτηκα όρθιος από την ταραχή, ούτε πως όταν έπαιζε το τραγούδι μας, έπεσα πάνω στο μπαρ και έκλαψα σαν παιδί που το ΄χει πιάσει το παράπονο.
Να μην της πεις πως είμαι ώρες καθισμένος στο σκαμπό μου να κοιτώ φωτογραφίες της στο κινητό και να ξεφυσάω, ούτε πως μου μιλάς για να με κάνεις να ξεχαστώ, μα εγώ δεν σου απαντάω καν.
Εσύ που τόσο καλά με ξέρεις, σε παρακαλώ ρε φίλε, μην της το πεις πως με τρώει η ξενιτιά απάνω στο ίδιο το κρεβάτι μου, πως είναι όλα γκρίζα πια χωρίς εκείνη, πως κάνει νύχτα όλο το 24ωρο και δωδεκάμηνο χειμώνα όλο τον χρόνο.
Μην της το πεις, πως τώρα που δεν είναι εδώ για να την αγαπάω, μισώ θανάσιμα τον εαυτό μου.
Μην της το πεις, σου λέω, ότι τα χείλη μου είναι μόνιμα σε μια ευθεία γραμμή και ποτέ δεν σχηματίζουνε μια όρθια καμπύλη.
Μην της το πεις γαμώτο, ότι μου λείπει, ότι με έχει στοιχειώσει, ότι με έχει νικήσει, ακόμη και με την φυγή της.
Όταν την δεις κι αν τύχει και σε ρωτήσει, να της πεις ότι είμαι μια χαρά κι ότι γελάω, ότι προχώρησα, ότι συνεχίζω την ζωή μου.
Να της πεις, πως την έχω λησμονήσει κι ότι καινούριοι έρωτες με πήρανε από το χέρι και ότι είμαι ευτυχισμένος.
Να της πεις, πως καθόλου δεν με νοιάζει, ούτε πως είναι, ούτε τι κάνει, ούτε πως τα περνάει.
Να της πεις, πως κάθε βράδυ βγαίνω για να διασκεδάσω, πως τώρα πια κατάλαβα ότι δεν την χρειάζομαι, κατάλαβα πως ήταν λίγη για να της δίνω την αγάπη μου, κατάλαβα ότι υπάρχουνε πολύ καλύτερες της.
Αυτά να πας και να της πεις, γιατί προτιμώ χίλιες φορές να με μισεί, από το να με λυπάται.
Ας πιούμε στην υγειά της τώρα φίλε μου, κι όπως είπαμε, πρόσεχε καλά τι θα πας και θα της πεις…