Μόνο η αλήθεια σου θα αντέξει στο χρόνο, να το θυμάσαι αυτό. 

Γράφει η Αριάδνη.

Ζητούμενο; Η αλήθεια, πάντα η αλήθεια είναι το ζητούμενο. Και την ψάχνεις γύρω σου σε βλέμματα, χαμόγελα, συζητήσεις, σχέσεις, υποσχέσεις, ανθρώπους. Κάποιες φορές είναι εύκολο να τη βρεις, όταν λάμπει δια της απουσίας της. Όταν κάτι είναι τόσο φανερά ψεύτικο που δεν σου αφήνει κανένα ερωτηματικό, καμία απορία. Το εντοπίζεις με την πρώτη ματιά και κινείσαι προς την αντίθετη κατεύθυνση χωρίς δεύτερη σκέψη. Τις περισσότερες φορές όμως θα σε ταλαιπωρήσει αρκετά μέχρι να την ανακαλύψεις. Είτε γιατί το ψέμα φόρεσε μια πειστική αλήθεια, είτε γιατί εσύ κλείνεις πεισματικά τα ματάκια σου αρνούμενος να τη δεις.

Όσο κι αν σε δυσκολέψει όμως η αλήθεια των άλλων, αργά ή γρήγορα θα την καταλάβεις, φτάνει να θυμάσαι να αφουγκράζεσαι αυτά που δεν λέγονται και να βλέπεις αυτά που δεν δείχνονται. Με την δική σου αλήθεια όμως τι γίνεται; Αναρωτήθηκες ποτέ αυτά που εσύ λες, κάνεις ή πιστεύεις πόσο αληθινά είναι; Σκέφτηκες το ενδεχόμενο να έχεις πει κι εσύ τα ψεματάκια σου στους άλλους ή και στον εαυτό σου, έστω και ερήμην σου; Μήπως θυμάσαι τα “σ’αγαπώ” που ξεστόμισες κάποια στιγμή και αργότερα, για τους όποιους λόγους, έγιναν ”αδιαφορώ” ή, ακόμη χειρότερα, “σε μισώ”; Μήπως θυμάσαι τις καταστάσεις που έμενες εγκλωβισμένος, γιατί πίστευες ότι δεν μπορούσες να κάνεις κάτι άλλο, αλλά όταν τελικά το πήρες απόφαση τα κατάφερες περίφημα;

Μια φίλη κάποτε μού είπε πως : «Όταν το λέμε και το πιστεύουμε, είναι η αλήθεια μας, άσχετα αν στην πορεία αλλάζει.» Ότι τι δηλαδή; Ότι η αλήθεια έχει ημερομηνία λήξης; Τώρα το λέω και το πιστεύω άρα είναι αλήθεια, για αύριο όμως δεν ξέρω; Έτσι πάει; Όχι μάτια μου, η αλήθεια μας είναι μία και αδιαπραγμάτευτη. Δεν αλλάζει ανάλογα με τον καιρό και τις συνθήκες. Δεν μεταβάλλεται ανάλογα με τη συμπεριφορά των άλλων. Η αλήθεια μας είναι πάντα εκεί, ατόφια και ακέραιη μέσα μας. Ακόμη κι αν την αγνοούμε ή εθελοτυφλούμε ή προσπαθούμε μετά μανίας να την αλλάξουμε ή την κρύβουμε, εκείνη υπάρχει και μας ορίζει, έστω και σιωπηλά.

Και ίσως να είναι ένα από τα ελάχιστα πράγματα που είναι τόσο σταθερό, αμετάβλητο και παντοτινό. Γι’αυτό και ο μόνος κριτής της αλήθειας είναι ο χρόνος. Ό,τι καταφέρει να εξαφανίσει από μέσα σου ο χρόνος, πες πως δεν ήταν ποτέ αληθινό, γιατί μόνο η αλήθεια σου θα αντέξει στο χρόνο, να το θυμάσαι αυτό.