Στα ανούσια λόγια κρύβεις το πόσο άδειος είσαι αγόρι μου..
Γράφει η Βάλια Κ.
Κλέφτης είσαι. Μόνο που το αδίκημα που διαπράττεις δεν έχει ποινή φυλάκισης ή έστω κάποια τιμωρία. Εξακολουθείς να κυκλοφορείς ελεύθερος με τα θύματα σου να μετράνε τις πληγές τους και να προσπαθούν μάταια να βρουν λύτρωση στα σπασμένα τους κομμάτια.
Κλέφτης ψυχών, συναισθημάτων που αλλοιώνεις χαρακτήρες χωρίς να σε ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις. Θεωρείς τον έρωτα σαν ένα παιχνίδι που έχει κανόνες του οποίους βάζεις εσύ, με πρέπει και στο τέλος ένας θα είναι ο νικητής και ένας ο χαμένος. Άσε με να μαντέψω.. Από την αρχή έχεις τον ρόλο και το ύφος νικητή.
Δεν δέχεσαι την ήττα. Όμως όταν αυτό συμβεί αλλάζεις χαρακτήρα, πιστεύω και θέλω. Γίνεσαι ένα με το θύμα σου για να το πλησιάσεις, για να σου πληρώσει τον θιγμένο εγωισμό σου. Πόσο πόνο έχεις προκαλέσει και πόσα μάτια έχουν στερέψει από δάκρυα αλλά τι να σου λέω αφού δε θα καταλάβεις. Είναι και αυτό μέρος του παιχνιδιού σου.
Στηρίζεσαι στην ωραία σου εμφάνιση και στον ωραίο σου λόγο. Τα πτυχία σου όμως αγόρι μου, οι γνώσεις σου και μια καλή θέση που μπορεί να έχεις ή ο στόχος σου για να την κερδίσεις έχουν αφήσει ένα μεγάλο κενό στην ψυχή και στην καρδιά σου. Πόσο λυπάμαι για σένα.
Από τα όμορφα σου χείλη συχνά βγαίνουν λόγια ιπποτικά. Το σε αγαπώ που λες θυμίζει το τραγούδι από τις σειρήνες που μαγεύει και εγκλωβίζει τα θύματα του. Μόνο που καμία Κίρκη δε θα υπάρξει να προειδοποιήσει τον επόμενο στόχο σου όπως έκανε με τον Οδυσσέα. Λόγια, λόγια, λόγια γεμάτα υποσχέσεις και όνειρα που στο τέλος αφήνουν μόνο πόνο.
Θεωρείς το σε αγαπώ κάτι ανούσιο και το μοιράζεις από εδώ και από εκεί μόνο για την προσωρινή σου ευχαρίστηση. Αλήθεια έχεις αγαπήσει ποτέ σου; Σε έχουν αγαπήσει για να δεις την μαγεία που κρύβεται μέσα σε μια σχέση όταν το να δίνεις είναι γιατί το θες μέσα από την καρδιά σου και με το να παίρνεις να νιώθεις χαρά και ευγνωμοσύνη;
Δε με νοιάζει αν έχεις πληγωθεί από την αγάπη. Όλοι μας το έχουμε πάθει όμως συνεχίζουμε να πιστεύουμε και αν ποτέ πληγώσουμε θα είναι άθελα μας.
Λοιπόν κλέφτη ψυχών, αρκετή αξία σου έδωσα με το να ασχοληθώ μαζί σου.
Αν είχα την δύναμη θα σε είχα εξορίσει σε ένα μέρος μόνο σου να έχεις τον χρόνο να σκεφτείς και να τα βρεις πρώτα με τον εαυτό σου. Δε σου αξίζει ούτε ένα δάκρυ ακόμη να χυθεί μελετώντας το όνομα σου.
Καλή σου τύχη λοιπόν στον επιφανειακό σου κόσμο που έχεις πλάσει για να ζεις!