Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου
Μετά από πολλές αναμπουμπούλες στην πορεία της ζωής και στην συμπεριφορά των ανθρώπων κατέληξα στο εξής συμπέρασμα: Όλα είναι θέμα επιλογών για όλους μας, είτε το καταλαβαίνουμε είτε όχι. Και δεν εννοώ μόνο το επάγγελμα που θα εξασκήσουμε ή το σύντροφο που θα διαλέξουμε. Εννοώ την στάση ζωής μας γενικά, την ευτυχία μας! Ότι επιλέξουμε, αυτό θα γίνουμε.
Επιλέγουμε να είμαστε χαρούμενοι με αυτά που έχουμε ή δυστυχισμένοι για αυτά που δεν έχουμε.
Επιλέγουμε να είμαστε μόνοι και ήσυχοι, ή γεμάτοι ανθρώπους που μας αγαπάνε με τις υποχρεώσεις που αυτό συνεπάγεται.
Παρατηρώ ανθρώπους να γκρινιάζουν ότι τίποτα δεν τους πάει καλά, ότι τίποτα δεν έκανε κανείς για αυτούς, ότι πάντα ήταν μόνοι, όλα τα έκαναν αυτοί και κανείς δεν τους βοήθησε. Όποτε τους ρωτάς αν είναι καλά, σου απαντάνε πάντα αρνητικά! Προσπαθείς να τους προσφέρεις κάτι αλλά ποτέ δεν είναι αρκετό για να σε αγαπήσουν! Είναι ανώτεροι όλων και συνειδητοποιημένα ζουν στην μοναξιά και την γκρίνια τους. Συνήθως, αυτήν την κατηγορία των ανθρώπων τους αποκαλούμε «μίζερους».
Στην αρχή τους λυπόμουν, τώρα πια απλώς αναρωτιέμαι… γιατί δεν ζητάν βοήθεια; Γιατί δεν ψάχνουν την χαρά; Γιατί δεν εκτιμάν το λίγο και ψάχνουν ουρανούς με αστέρια; Γιατί δεν μας θέλουν κοντά τους;
Η απάντηση είναι μία. Είναι επιλογή τους. Επιλέγουν να ζουν έτσι, να επικρατεί η αρνητική σκέψη στο μυαλό τους, να μην ζητάν βοήθεια από κανέναν και με τον τρόπο τους να βάζουν τοίχους σε όποιον προσπαθεί να τους πλησιάσει. Με λίγα λόγια, επιλέγουν την μιζέρια τους.
Υπάρχουν βέβαια και οι «άλλοι». Εκείνοι οι άνθρωποι που είναι πάντα χαρούμενοι, ευχαριστημένοι με όλα, γεμάτοι γνωριμίες και αληθινές παρέες γύρω τους, με μια ταπεινότητα στο βλέμμα και μια αφέλεια στην ψυχή. Αυτοί είναι κυριολεκτικά «η χαρά της ζωής», της δικής τους αλλά και όσων περιτριγυρίζουν. ‘Ένας μαγνήτης ευτυχίας που τραβάει χαρούμενες καταστάσεις και μεταδίδει την χαρά στους ανθρώπους.
Παλιά πίστευα ότι ήταν απλά στον κόσμο τους και δεν είχαν κανένα πρόβλημα να λύσουν. Λάθος! Τελικά συνειδητοποίησα ότι τις περισσότερες φορές αυτοί έχουν πιο σημαντικά προβλήματα από όλους, όμως είναι άλλος ο τρόπος που ερμηνεύουν την ζωή.
Είναι επιλογή τους να βλέπουν τον ήλιο που ξεπροβάλλει πίσω από τα σύννεφα, να περιμένουν το ουράνιο τόξο μετά την βροχή, να χαρακτηρίζουν το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο και πίσω από κάθε εμπόδιο να βλέπουν την λύση και όχι το ίδιο το εμπόδιο.
Αυτούς λοιπόν τους ανθρώπους, εγώ τους θαυμάζω και προσπαθώ να τους μοιάσω. Προσπαθώ να πάρω από αυτήν την ένεση αισιοδοξίας που έχουν στην ζωή τους και να ενσωματώσω μια μεγάλη δόση και στην δική μου ψυχή. Προσπαθώ να ξυπνάω το πρωί και να είναι επιλογή μου να ζήσω μια όμορφη μέρα αγνοώντας ότι εμπόδιο συναντήσω στον δρόμο μου.
Θα τα καταφέρω!
Θα τα καταφέρετε και εσείς!
Η ηλιαχτίδα στην σκοτεινή πλευρά της ζωή μας, έρχεται μόνο αν την πιστέψουμε και παλέψουμε γιαυτήν.
Όλοι οφείλουμε στον εαυτό μας, να μην επιτρέψουμε στην μιζέρια αλλά στην χαρά να γεμίσει τις στιγμές μας!
Άλλωστε είναι προτιμότερο να ζεις φωτεινά μες στο σκοτάδι παρά σκοτεινά μέσα στο φως!
Γιαυτό σφυρίξτε χαρούμενα στην καινούργια μέρα που ξεκινάει και όλα θα πάνε καλά!
Other Articles
Συγγνώμη Στέλλα που αποτύχαμε.
