Γράφει η Άρτεμις Πολυκάρπου.
Το είπαμε αμέτρητες φορές· κανείς δεν είναι τέλειος και ούτε θέλουμε να είναι. Επίσης είπαμε πως δεν ψάχνουμε πρίγκιπες και ούτε τους θέλουμε στην τελική. Γουστάρουμε ουσία, είναι τόσο απλό που καταντάει ανούσιο να επαναλαμβανόμαστε. Κάποιος να τους πει πως, ενώ η μπάλα είναι στα χέρια τους, την χάνουν από μόνοι τους!
Είμαι γυναίκα και οφείλω να είμαι περίπλοκη για να αντέξω το πεζό σου μυαλό. Έχω καλή επαφή με τα συναισθήματά μου για να καταφέρω να ξεθάψω τα δικά σου. Σε κολακεύει ο δυναμισμός μου αλλά μόνο όταν είναι κάτω από τον έλεγχό σου. Γουστάρεις να χτίζομαι μέσα στην ζωή αλλά φοβάσαι που δεν σ’έχω ανάγκη.
Αγαπητέ, όταν μια γυναίκα είναι δίπλα σου από επιλογή και σου προσφέρει ό,τι καλύτερο της απέμεινε, να το σέβεσαι. Μην υποτιμάς από μόνος σου τον εαυτό σου και ό,τι κομπλεξικό σου μένει, να της το προσφέρεις. Πόσο αυτοκαταστροφικός μπορείς να γίνεις;
Όταν μειώνεις την σύντροφό σου ή κάνεις δήθεν παιχνίδια για να καλύψεις την ανασφάλειά σου, δεν είναι πολύ γοητευτικό να ξέρεις. Αν δεν ήσουν αρκετός για εκείνη, θα έφευγε μια και έξω. Αλλά βλέπεις ότι μένει.. μένω σημαίνει “σ’αγαπώ όπως και αν είσαι”. Ναι καμία φορά γκρινιάζει, όχι επειδή είσαι λίγος αλλά γιατί η καρδιά της ζητά τα δικά σου όμορφα λόγια, όχι των τυχαίων. Έλα όμως που εσύ κάνεις το αντίθετο, ένας Θεός ξέρει γιατί!
Τα πράγματα είναι απλά. Φαίνεται πεζό, το γνωρίζω αλλά καμία φορά η αλήθεια είναι πιο ξεκάθαρη απ’όσο νομίζουμε. Αν εσύ επιλέγεις να είσαι αιχμάλωτος της ανασφάλειάς σου αντί να της χαρίσεις μια αγκαλιά γεμάτη αγάπη, μην της το φορτώνεις πάντα ως δικό της λάθος. Μια γυναίκα, όταν αγαπάει, κανείς άλλος δεν μπαίνει από την πίσω πόρτα γι’αυτό κοίτα να σε νοιάζει περισσότερο αν είναι ευτυχισμένη παρά εσύ απατημένος.
