Ο έρως κι η ευτυχία, χρόνια δεν κοιτούν

«Ο έρως χρόνια δεν κοιτά»..
Πόσες φορές ακόμη ο θυμόσοφος λαός θα έχει δίκιο;
Ο έρωτας, ως εγωίσταρος και ετσιθελικός θεός που είναι, μας πετάει αδίστακτα στα πιο απρόσμενα δίχτυα.

Κι ενώ όλοι στο συμβατικό μας μυαλουδάκι έχουμε πλασμένο και τοποθετημένο το ιδανικό από πολλές απόψεις ζευγάρι, έρχεται η στιγμή που, όλα όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και πιστεύαμε, ανατρέπονται.
Φτάνει εκείνη η ώρα που είτε κουρασμένη από τις «συνομήλικες» σχέσεις, είτε απογοητευμένη από ανώριμες συμπεριφορές, τον βλέπεις.

Κι ανοίγεις διάπλατα τα μάτια σου.
Είναι μεγαλύτερός σου, με αναπάντεχα γοητευτικά γκρίζα μαλλιά και παραδόξως παιδικά μάτια.
Σου ρίχνει καμιά δεκαπενταριά χρόνια, μα το καλογυμνασμένο του κορμί και η όρεξη που έχει για τη ζωή σε κάνουν να τα ξεχνάς.

Η φωνή του αποπνέει σιγουριά και οι τρόποι του κομψότητα και αυτοπεποίθηση.
Είναι αυτό που λέμε «αρσενικό παλαιάς κοπής». Θα σου ανοίξει την πόρτα να περάσεις και θα σε προστατέψει από κάθε απόπειρα χαζοφλέρτ, δηλώνοντας ευθαρσώς, με έργα και όχι λόγια, πως είσαι μαζί του.

Όχι, όχι, δεν εννοεί πως είσαι «κτήμα» του, μα ότι «συνοδεύεσαι».
Οι συμβουλές που τόσο απλόχερα έχει να σου δώσει, θα σου θυμίσουν κάτι από τους γονείς σου, μα δεν πρόκειται ποτέ να σου κάνει επίδειξη γνώσεων ή να σε νουθετήσει.

Στο κομμάτι «κομπλεξάκια και λοιπά συμπλέγματα» ο τύπος έχει άγνωστες λέξεις…
Τι θέλω να πω; Δεν έχει θέματα με την εμφάνισή του, ανασφάλειες για τα πιστεύω του και ανάγκη για επιβεβαίωση.

Η πείρα που κουβαλάει από τη ζωή τον έχει κάνει αυτάρκη και συνειδητοποιημένο.
Δεν τον απασχολούν οι αξιολάτρευτες ρυτιδούλες του ή το όχι και τόσο μουράτο αυτοκίνητό του και ΟΧΙ δεν τον προβληματίζουν εκείνα τα γυαλιά πρεσβυωπίας, που τόσο πολύ σε εξιτάρουν.

Ο γλυκός σου αγαπημένος είναι πιθανότατα ένας bon viveur, αγαπά τις μικρές απολαύσεις της ζωής και ξέρει να δημιουργεί βελούδινες στιγμές.
Ώρες ώρες, τον συγκρίνεις με ένα μπουκάλι παλιό, καλό κρασί, σαν αυτό που πίνετε παρέα, ώριμο, μεστό κι ωστόσο γεμάτο από αναπάντεχες εκπλήξεις.

Και..last but not least, ο άνθρωπός μας, φίλη μου, είναι παμψηφεί και οριζοντίως, ο Dr. Love…
Σαφέστατα πιο έμπειρος από τους συνομηλίκους ή τους λίγο μεγαλύτερους (.. ή και μικρότερούς σου) με τους οποίους κατά καιρούς συναναστράφηκες, ασύγκριτα πιο υπομονετικός και κυρίως.. «αγωνιστής». Ναι, αγωνίζεται να σε ευχαριστήσει, κάπου εκεί, μεταξύ στρώματος και πατώματος, και, πίστεψέ με, το καταφέρνει.

Οι γνώσεις του στη γεωγραφία (τη γυναικεία βεβαίως βεβαίως) αποδεικνύονται από εξαιρετικές, έως συγκλονιστικές.
Είναι «χρόνια μπροστά» ο άνθρωπος… κι αυτό είναι το δίκοπο μαχαίρι στην υπόθεσή σας.
Πολλά πράγματα, που τώρα γνωρίζεις και συναντάς για πρώτη φορά, εκείνος τα έχει ζήσει, όχι μία, αλλά περισσότερες.

Ο ενθουσιασμός σου δεν είναι πάντα κατανοητός, αν όχι και λιγουλάκι κουραστικός…
Όση ζωντάνια κι αν ξεχειλίζει ο άνθρωπός σου, συχνά δεν μπορεί να συμμεριστεί την ορμή και τη δίψα που έχεις εσύ για τη ζωή.
Στην περίπτωση, δε, που θες και παιδάκια.. ολίγον δύσκολα τα πράγματα….

Αν δεν έχει ήδη τα δικά του, πάει να πει πως μάλλον δε χτύπησε και ούτε πρόκειται να χτυπήσει το βιολογικό ρολόι του πατρικού του φίλτρου. Εντάξει, εξαιρέσεις υπάρχουν πάντα, τα συμπεράσματα και οι αποφάσεις δικές σου, αγάπη.
Ό,τι κι αν αποφασίσεις, πάντως, ένα είναι σίγουρο: όσο χρόνο κι αν περάσετε παρέα, θα είναι χρόνος απαλλαγμένος από συμβατικότητες και κυρίως γεμάτος νέες «ανακαλύψεις»…

Καλή σας τύχη λοιπόν…