Όταν προκαλείς την αλλαγή ρόλων, δεν έχει κάρτα επιστροφής!

Γράφει η Έφη Νερούτσου

Όλο λέμε για τους άντρες ότι δεν είναι πια όπως παλιά, ότι δεν φλερτάρουν πια και άλλες τέτοιες μπούρδες που από την μία τα έχω πει και εγώ και τα έχω γράψει αλλά κάπου χάνει το πράγμα φίλες μου.

Πέφτουμε μάλλον στην παγίδα που οι ίδιες φτιάξαμε.
Αναρωτήθηκε ποτέ αν όντως άλλαξαν οι άντρες, άλλαξε η εποχή ή απλά αλλάξαμε εμείς και όλα τα βλέπουμε αλλιώς;

Γιατί και εμείς τώρα μεταξύ μας έχουμε απαιτήσει πολλά, τα αποκτήσαμε και μετά αρχίσαμε τις γκρίνιες.

Οι γυναίκες ξαφνικά θέλαμε να είμαστε ίσοι με τους άντρες και μετά κάτι δεν μας άρεσε. Έπαιρνε ο άντρας πρωτοβουλίες; Δεν μας άρεσε και μετά είχαμε γκρίνιες.
Δεν έπαιρνε ο άντρας πρωτοβουλίες; Πάλι δεν τον θέλαμε και μας βρώμαγε η φάση.

Για να μην παρεξηγηθούμε φίλες μου, τα έχω κάνει και εγώ στο παρελθόν τα λάθη μου για αυτό και είμαι εδώ και τα λέμε κάθε εβδομάδα.

Ο άντρας είναι και πρέπει να είναι άντρας. Μην του κόβετε τα φτερά και μετά τον λέτε άβουλο. Αφήστε τον να κάνει αυτό που ξέρει και είναι στην φύση του και εσείς να δείχνετε τα δόντια σας εκεί που πρέπει.

Έχουμε μπερδέψει το “είμαι δυναμική γυναίκα” με το “είμαι γυναίκα”. Δυναμισμός θα πει να πατάς στα πόδια σου, να έχεις την δουλειά σου, το σπίτι σου, την άποψη αλλά και την δική σου γνώμη.

Να είστε γλυκές με τους άντρες που αξίζουν, τρυφερές με αυτούς που πρέπει και να ξέρετε τα όρια σας. Είμαστε γυναίκες και αυτοί είναι άντρες. Έτσι είναι οι ρόλοι και δεν χρειάζεται αλλαγή σε αυτό. Αυτά μας έφαγαν βλέπετε, οι μεγάλες αλλαγές και η δήθεν ανάγκη μας να αποδείξουμε κάτι παραπάνω από αυτό που είμαστε.

Οι γυναίκες έχουμε άλλη δύναμη πιο καλή και πιο ύπουλη (μεταξύ μας πάντα). Αφήστε τα φρου φρου, το μαλλί από το κομμωτήριο και τα νύχια και βάλτε το μυαλό σας να δουλέψει.
Αφήστε τον να νιώθει αρχηγός γιατί αυτή είναι η ρημάδα η φύση του και ότι θέλετε να καταφέρετε θα το κάνετε αλλιώς. Γυναίκες είμαστε, καταλαβαινόμαστε.

Θα σας πω ένα μυστικό φίλες μου που μου το είχε πει κάποτε ένας άντρας ο οποίος πέρασε τα πάθη του Χριστού μαζί μου.
“Βρε χαζή. Εσύ με κάνεις πάντα ότι θες. Αυτό που θες εσύ θα γίνει αν μου το φέρεις έξυπνα. Μην πας να μου το φέρεις ως δεδομένο γιατί δεν θα γίνει το δικό σου”.

Είχε τόσο δίκιο (ξέρω ότι με διαβάζεις και συγγνώμη για ότι πέρασες). Το πιο αστείο με εμένα και γενικά με την φύση των γυναικών είναι πως όσο κάτι δεν θέλουμε τόσο το προκαλούμε να συμβεί.
Αυτό το λέω καθώς εγώ ποτέ δεν ήθελα να είμαι πιο πάνω από τον άντρα που θα είναι δίπλα μου. Ήθελα πάντα να τον θαυμάζω, να καμαρώνω για εκείνον. Πάντα μου άρεσε να είμαι ένα βήμα πίσω εκεί που πρέπει γιατί έτσι είχα ακόμη έναν σοβαρό λόγο να τον θέλω.

Την επόμενη φορά λοιπόν που θα σκεφτείς να κατηγορήσεις έναν άντρα, σκέψου και τι ευθύνη έχεις εσύ ως γυναίκα απέναντι του.

Μην προκαλείτε αλλαγή ρόλων γιατί το αποτέλεσμα δεν θα σας αρέσει και σε αυτά, κάρτα αλλαγής δεν έχει…