Έλα να γνωριστούμε από την αρχή, χωρίς μάσκες και δεύτερες σκέψεις

Γράφει η Βάλια Κ.

Μη προσπαθείς να καταλάβεις τι σκέφτομαι. Μην αρχίζεις από τώρα όλο αυτό το παιχνίδι γιατί θα πέσεις στην παγίδα και θα παρασύρεις και εμένα.

Αυτό το μειδίαμα στα χείλη σου με τρομάζει. Μου θυμίζει όσα προσπάθησα να ξεχάσω και θεώρησα ότι τα κατάφερα μέχρι αυτή την στιγμή. Με παρατηρείς όταν μιλάω αλλά όχι από ενδιαφέρον αλλά από στρατηγική. Το νοιώθω γιατί με διαπερνά.

Κοιτάζω το ρολόι μου, κοντεύει μεσάνυχτα. Σκέφτομαι να φύγω με μια δικαιολογία του τύπου ότι κάτι έγινε ή κάτι θυμήθηκα αν συνεχίσεις έτσι. Μόνο που τώρα ξεφεύγει σε μένα ένα ειρωνικό χαμόγελο στη σκέψη ότι από την βιασύνη μου θα χάσω το γοβάκι μου σαν άλλη Σταχτοπούτα τρέχοντας να προλάβω την άμαξα να μη γίνει κολοκύθα και εσύ σαν άλλος Πρίγκιπας θα ψάξεις να με βρεις και να μου το φορέσεις όπως έγινε και στο γνωστό παραμύθι με αίσιο Τέλος.

Ξέχασα όμως αυτά τα παραμύθια τα έλεγαν οι μανάδες και οι γιαγιάδες στα κορίτσια οπότε δε θα το ξέρεις. Εσύ θα μεγάλωσες με δυναμικούς χαρακτήρες που τα κατάφερναν όλα μόνοι τους. Οι δικοί σου ήρωες είχαν να ασχοληθούν με «σημαντικά» γεγονότα και δεν είχαν χρόνο για έρωτες και αγάπες.

Δε σε καταδικάζω απλά προσέχω τον τρόπο που μιλάς και κινείσαι.

Τώρα είναι η σειρά μου να το κάνω..

Δεν ήθελα να φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Ήθελα απλά να σε γνωρίσω γιατί αυτό το παιδικό σου χαμόγελο όταν με πλησίασες και το αχνό κοκκίνισμα στα μάγουλα σου μου έκαναν εντύπωση. Δε το έπαιξες σοβαρός και απόμακρος για να σε προσέξω αντιθέτως ήσουν ο εαυτός σου. Αυτή η παιδικότητα σου στον λόγο σου και στις κινήσεις σου με έκαναν να πω το ναι.

Έλα πάμε πάλι από την αρχή, να δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία σε κάτι που η αρχή του είναι σε αναμονή το ίδιο και το Τέλος του. Έλα να πετάξουμε τις μάσκες και να γνωριστούμε πάλι από την αρχή σαν να μη θέλει ο ένας να κερδίσει κάτι από τον άλλον. Δύο άνθρωποι που η ζωή για τον δικό της λόγο τους έφερε κοντά είμαστε και σου ζητάω να το εκμεταλλευτούμε. Να γελάσουμε και να τα πούμε λες και γνωριζόμαστε χρόνια, χωρίς φοβίες και αν..

Αν είναι το τυχερό μας να είμαστε μαζί θα φανεί. Δε θα χρειαστεί αργότερα να μετρήσουμε τις πληγές μας αλλιώς ας πούμε ότι ήπιαμε ένα ποτό με έναν φίλο που είχαμε να δούμε και οι δύο από καιρό και ας το αφήσουμε εκεί από όπου ξεκίνησε.

Σε αυτό το μαγαζί που δώσαμε το πρώτο και τελευταίο μας ραντεβού..

Το όνομα μου στα χείλη σου με έβγαλε απότομα από τις σκέψεις μου και είδα στο πρόσωπο σου κάθε απάντηση που έψαχνα τόση ώρα.

Λοιπόν πάμε από την αρχή;