All posts by: Παρασκευή Χατζή

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Άλλος ένας οδυνηρός αποχαιρετισμός στο ίδιο σημείο. Κι έμειναν λίγα λεπτά, μέχρι να έρθει το λεωφορείο στη γραμμή 4. Δάκρυα στα μάτια, αχώριστες αγκαλιές και ασταμάτητα φιλιά. Σε κάτι τέτοια μέρη, γράφονται οι καλύτερες ιστορίες, σκέ...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Σάββατο βράδυ κι εσύ βαριέσαι να βγεις, μετέωρος ανάμεσα στο “θέλω να βγω” και στο “κι αύριο μέρα είναι”, σε ξεσηκώνουν και λίγο οι φίλοι σου και βγαίνεις με βαριά καρδιά σκεπτόμενος, άλλη μια φορά μια από τα ίδια και απόψε. Άντε λες...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Άκουγα ένα αγαπημένο τραγούδι λίγο πριν, έλεγαν οι στίχοι του κάπου στη μέση, έτσι είναι μάτια μου τα εφήμερα κόλαση μαζί και ουρανός. Σκέφτομαι, πως αναφέρεται σε κάτι γρήγορο και παροδικό. Σε έναν έρωτα που θα τελειώσει σύντομα. Άρ...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Έχουν μια γεύση αποτυχίας οι μεγάλοι έρωτες, σαν να κουβαλούν μαζί τους και μια κατάρα. Δύσκολα εκφράζονται, δεν υπάρχει ο κατάλληλος τρόπος πολλές φορές. Τι να πεις στον άλλον και πως. Θα μπορέσει άραγε να καταλάβει, όσα εσύ νιώθεις...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Συνήθιζα να λέω συχνά πως ο εγωισμός είναι για τους δειλούς. Γιατί δειλός είναι όποιος αποφεύγει να δει κατάματα την αλήθεια και ο μόνος του φόβος είναι μήπως και τσαλακωθεί. Ο έρωτας για να ευδοκιμήσει αναζητάει το ατόφιο και το αλη...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Άλλη μια νύχτα που πληκτρολογώ την λέξη καληνύχτα. Ανέκαθεν είχα την ψευδαίσθηση πως αν το διάβαζες θα ήσουν λίγο πιο ήσυχος, θα με σκεφτόσουν λίγο πιο πολύ. Δεν το στέλνω ούτε αυτήν την φορά , έλλειψη θάρρους από μέρους μου. Τα βάζω...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Κάποιος πρόσφατα μου είπε: «Παρασκευή, δεν μπορείς να σώσεις κανέναν που δεν θέλει να σωθεί». Κάθισα και το καλοσκέφτηκα, το σκεφτόμουν για ώρες μέσα στην ημέρα, πόση αλήθεια έκρυβαν μια χούφτα λέξεις; Είναι που όλα ξεκινάνε από μέσ...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Πώς ξεχνούν τόσο γρήγορα οι άνθρωποι; Προσπαθούν με μανία να αφορίσουν την παιδική τους ηλικία. Και μετά τι θά’χουν να θυμούνται μεγαλώνοντας; Δεν ξέρω και οι δρόμοι των ανθρώπων χωρίζουν, ξέρω όμως πως όταν γίνει αυτό πονάει. Όλοι ...

Γράφει η Παρασκευή Χατζή. Όσο πιο πολύ σκεφτόμαστε εναγωνίως το μέλλον, τόσο μας ξεφεύγει το παρόν. Χάνουμε την ουσία των πραγμάτων, για κάτι που κανένας μας δεν είναι σε θέση να ξέρει τι μπορεί να φέρει. Κι αφού δεν ξέρουμε, γιατί ανησυχούμε; Άδικος κόπος. ...