Loading posts...
Γύρω από το τραπέζι βάζει τις ρίζες της η οικογένεια

Γύρω από το τραπέζι βάζει τις ρίζες της η οικογένεια

Γράφει η Σοφία Δέδε Οι οικογένειες έχουν αλλάξει πολύ από αυτό που θυμίζει την παραδοσιακή οικογένεια. Γονείς που δουλεύουν σε εξαντλητικούς ρυθμούς για να προλάβουν όλες αυτές τις υποχρεώσεις που δημιουργούνται από την νέα τάση των πραγμάτων. Παιδιά που...
Το κλειδί της ηρεμίας, υπάρχει μέσα στην ευγνωμοσύνη

Το κλειδί της ηρεμίας, υπάρχει μέσα στην ευγνωμοσύνη

Γράφει η Σοφία Δέδε. "Ευχαριστώ που μπήκες στην ζωή μου", έγραψε. Δευτερόλεπτα αργότερα ακούστηκε ήχος εισερχόμενου μηνύματος. "Ξέρεις το μυστικό της ευτυχίας, ξέρεις να ευγνωμονείς!" της απάντησε. Σκέψεις.. Σκέψεις... Σκεψεις. Ευγνωμοσύνη ναι, απέναντι σ...
Γερνάω μαμά κι ήρθε η ώρα να πετάξω μακριά..

Γερνάω μαμά κι ήρθε η ώρα να πετάξω μακριά..

Γράφει η Σοφία Δέδε. Γερνάω μαμά. Και το θέμα δεν είναι ότι μεγαλώνω, είναι οτι περνούν τα χρόνια και εγώ μένω ακόμα κολλημένη σε ένα πληγωμένο παρελθόν. Αχ μαμά... Η ψυχή μου θέλει να ξεφύγει σαν πουλί απο  ξεραμένο κλαδί. Αυτό που ξεράθηκε και ξέρανε μα...
Η μαγεία του έρωτα, είσαι εσύ κι εγώ!

Η μαγεία του έρωτα, είσαι εσύ κι εγώ!

Γράφει η Σοφία Δέδε.  "Σσσσσς...." Το αγόρι μου αποκοιμήθηκε έχοντας εγκλωβίσει το σώμα μου στην σφιχτή, δυνατή αγκαλιά του. Ήταν λίγο πριν, που τα κορμιά μας είχαν παραδοθεί στην ανάγκη της σύνδεσης, της επαφής, της λύτρωσης, εκεί που ξεγυμνώνονται σώματα ...
Θέλει ψυχή και κότσια η φιλία!

Θέλει ψυχή και κότσια η φιλία!

Γράφει η Σοφία Δέδε. "Ντύνομαι και έρχομαι τώρα.." είπε στο ξέσπασμα των λιγμών μου και έκλεισε το τηλέφωνο. "Όχι! Μην έρθεις φώναξα.." αλλά ήδη μιλούσα σε ένα νεκρό ακουστικό. Δεν ήθελα κανέναν κοντά μου, δεν ήθελα κανέναν να του μαυρίζω την ψυχή με το δρά...
Γαλήνη είναι η στιγμή της συγχώρεσης

Γαλήνη είναι η στιγμή της συγχώρεσης

Γράφει η Σοφία Δέδε. "Συγγνώμη.." Ένας ψίθυρος ακούστηκε. Η ιδέα μου είναι!!! "Συγγνώμη.." Ακούγεται λίγο πιο δυνατά. Κοιτάζω γύρω μου, κανένας δεν υπάρχει. Νομίζω οτι αρχίζω να τρελαίνομαι! "Συγγνώμη.." Το ακούω πεντακάθαρα. Το έχω προφέρει με το ίδιο μου το ...
Ένα “γεια”, λίγο πριν χαθούμε πάλι

Ένα “γεια”, λίγο πριν χαθούμε πάλι

Γράφει η Σοφία Δέδε. Γειά σου. Αναρρωτιέμαι αν ακόμα με θυμάσαι. Αν θυμάσαι όλα αυτά που ζήσαμε, όλα αυτά που νιώσαμε, όλα αυτά περάσαμε μαζί. Έρωτας, Πάθος, Τρέλα. Όσες φορές σε πήρα τηλέφωνο, καμία δεν απάντησες. Δεν ξέρω τι να υποθέσω. Ήταν λίγο αυτό...
Να φροντίσεις ακριβή να είναι η ψυχή σου, όχι η γόβα σου

Να φροντίσεις ακριβή να είναι η ψυχή σου, όχι η γόβα σου

Γράφει η Σοφία Δέδε. Κοριτσάκι μου, Κοίτα να δεις που δεν θα έχουμε καλά ξεμπερδέματα. Δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις. Είναι αυτό το δήθεν που φέρνει η αύρα σου. Είναι αυτό το φτηνιάρικο, πατσουλί που εκπέμπεις. Είναι αυτό το εγωιστικό, ναρκισσιστικό της προ...
Όλα εκείνα που δεν θα είχα νιώσει, αν δεν ήμουν μητέρα σου

Όλα εκείνα που δεν θα είχα νιώσει, αν δεν ήμουν μητέρα σου

Γράφει η Σοφία Δέδε. "Μαμά να ξαπλώσω δίπλα σου". Ανοίγω τα μάτια και βλέπω το αγοράκι μου, εννέα χρονών πλέον, να στέκεται όρθιο δίπλα στο κρεβάτι κρατώντας στο ένα του χέρι το μαξιλάρι του και στο άλλο του χέρι τον γκριζούλη του. "Τι είναι μωρό μου"; Απαντ...
Οι γεννημένοι πολεμιστές, έμαθαν να μένουν, να επιμένουν και να υπομένουν

Οι γεννημένοι πολεμιστές, έμαθαν να μένουν, να επιμένουν και να υπομένουν

Είναι και κάποιοι άνθρωποι, γεννημένοι πολεμιστές. Πολεμούν και παλεύουν να κερδίσουν ανθρώπους πληγωμένους, ανθρώπους χαμένους σε δρόμους όπου κανένα συναίσθημα δεν κυριαρχεί. Ανθρώπους που στην αρχή βλέπουν μια σκληρότητα, μια ψυχρότητα στο βλέμμα τους...