Γιοβανοπούλου Κική, Author at LoveLetters

About the author

Γιοβανοπούλου Κική

Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη μια κρύα μέρα του Δεκέμβρη και ζω εδώ μέχρι και σήμερα. Λατρεύω την πόλη μου, τον καφέ και την μουσική. Η γραφή, είναι κομμάτι της ζωής μου. Μικρές αναπνοές, είναι οι λέξεις μου στο χαρτί. Μέσα απ' αυτές εκφράζομαι, νιώθω, πονάω, γελάω και συγκινούμαι. Μέσα στις δικές μου γραμμές, αφήνω τα αποτυπώματά μου. Μέσα στις ίδιες γραμμές, μπορεί να βρεις και τα δικά σου...

Some recent articles by Γιοβανοπούλου Κική

Σ’ένα κουτί χώρεσαν όλα όσα ζήσαμε

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Θυμάσαι το πρώτο μας φιλί; Μετά μου χαμογέλασες κι εγώ κλείστηκα στα χέρια σου! Σαν να πήρα οξυγόνο απ' τα χείλη σου. Σαν να πήραν φως τα μάτια μου απ' τα δικά σου. Θυμάσαι το πρώτο μας βράδυ; Μ' ένα άγγιγμα, ένιωσα σαν να ήμασταν ...

Αιχμάλωτο το μυαλό μου στη σκέψη σου.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Πόσος καιρός πάει που έφυγες; Έπαψα πια να μετράω ώρες, μέρες, μήνες. Νιώθω το μυαλό μου τόσο διαλυμένο, που μετρώ το χρόνο σε δάκρυα, σκέψεις, αναστεναγμούς. Πονάει γαμώτο! Πονάει ακόμη! Επανήλθα στην καθημερινότητά μου, βυθίστηκ...

Χαλάλι τα χιλιόμετρα που έκανα, μα τώρα, ούτε βήμα για σενα.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Δεν μετανιώνω. Δεν μετανιώνω για όσα έκανα, για όσα ένιωσα, για όσα έδωσα. Δεν μετανιώνω για το πόσο προσπάθησα, για το πόσο πάλεψα, για το πόσο πολέμησα για μας. Δεν μετανιώνω για τις φορές που υποχώρησα, για τις φορές που έ...

Πίσω από τα πιο ψηλά τείχη, κρύβονται οι σπανιότερες ψυχές.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Υπάρχουν άνθρωποι φρούρια. Άνθρωποι που υψώνουν ψηλά, απροσπέλαστα τείχη γύρω τους. Άνθρωποι που τυλίγονται με συρματοπλέγματα κι ηλεκτροφόρα καλώδια. Άνθρωποι που κρατούν αποστάσεις ασφαλείας απ' όλους. Ίσως σου φανούν σκληροί, α...

Αφού δεν ήσουν για παραπάνω..

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Και πες μου τώρα τι σε ξαφνιάζει; Τι δεν περίμενες; Για ποια φλόγα μιλάς, για ποιον έρωτα, για ποιο πάθος; Όλα άχρωμα, άοσμα και χλιαρά ήταν μέσα σου για μένα. Όλα τυπικά και άνευρα. "Κατάλληλη" κι όχι "η μία". "Επαρκής" κι όχι "μο...

Εσύ κι εγώ απέναντι στον κόσμο όλο!

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Ποιος μπορεί να κρίνει μια αγάπη; Μια αγάπη που δεν νιώθει, δεν αντιλαμβάνεται, δεν ακουμπά; Ποιος μπορεί να κρίνει κάτι που δεν ζει, δεν αισθάνεται, δεν αγγίζει; Ποιος μπορεί να κρίνει αισθήματα, να τα βγάλει σκάρτα, ψεύτικα, ασή...

Μην την σκορπάς και μην τη χαραμίζεις την ψυχή σου.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλοοο Κι έρχεται μια στιγμή που νιώθεις σαν να σου έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι, η στιγμή που συμβαίνει αυτό που πάντοτε φοβόσουν ή αυτό που δεν περίμενες ποτέ. Έρχεται μια στιγμή που πέφτει πάνω στο πρόσωπό σου σαν το πιο δυνατό χαστούκι...

Δεν είναι ο έρωτας καφές, να τον πιεις μέτριο και χλιαρό.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Έρωτας, ένας θεός που στ' όνομά του κι οι πιο "άπιστοι" έχουν ορκιστεί έστω και μια φορά. Ένας θεός απ' αυτούς που όσο κι αν λες πως αγνοείς, έχει τον τρόπο να τρυπώνει ύπουλα στην καρδιά σου και ν' αλλάζει τους χτύπους της. Ένας ...

Αγάπη, είναι να σε σέβομαι, να σε στηρίζω και να σε αποδέχομαι!

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Κι όμως υπάρχουν άνθρωποι που αρνούνται να δεχτούν την ισότητα στη σχέση. Αρνούνται να αποδεχτούν πως σε μια σχέση, δεν χρειάζεται ο ένας να προσπαθεί να καπελώσει τον άλλο. Αρνούνται να συνειδητοποιήσουν πως προσπαθώντας να επικρ...

Δεν αντέχω γαμώτο να σας βλέπω μαζί!

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Αν ήξερες πόσες φορές ήθελα να σου φωνάξω πως δεν αντέχω να σε βλέπω μαζί της! Αν ήξερες πόσες φορές η αξιοπρέπειά μου, μεταμφίεσε σε σιωπή, τις κραυγές της ψυχής μου! Αν ήξερες πόσες φορές το μυαλό μου, μεταμφίεσε σε χαμόγελα τις ...

All posts by: Γιοβανοπούλου Κική