Στέλλα Γρηγοροπούλου, Author at LoveLetters

About the author

Στέλλα Γρηγοροπούλου

Είμαι η Στέλλα και είμαι Πάντα καλά. Η μουσική είναι το ταίρι μου και η γραφή το αίσθημά μου! Ήρθα σε αυτήν τη ζωή για να Ζήσω, να Αγαπήσω και να Αγαπηθώ. Σημασία έχει να ζω, να αναπνέω και να βλέπω κάθε μέρα το υπέροχο μπλε του ουρανού! Πάθη, λάθη και όλα τα μεγάλα συναισθήματα είναι για να μας ξυπνάνε και να μας κρατάνε ζωντανούς! Η μέρα μου ξεκινάει πάντα με ένα τεράστιο χαμόγελο, δυνατή μουσική μα πάνω από όλα με ένα κουβά καφέ και μπόλικη τρέλα. Το να γράφω με απογειώνει και μου δίνει δύναμη να βγάλω, να πω και να φωνάξω όλα αυτά που κρύβω μέσα μου. Μότο της ζωής μου : Ζήσε για το σήμερα, για ότι αγαπάς, κυνήγησέ το!

Some recent articles by Στέλλα Γρηγοροπούλου

Θυμάμαι, κι αυτό δεν μπορεί τίποτα να το αλλάξει.

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Θυμάμαι όλα όσα είχες πει, θυμάμαι τις υποσχέσεις, τα βράδια, τα καυτά φιλιά που δρόσιζαν τα χείλι μου μα έκαιγαν το κορμί μου. Θυμάμαι, τα θυμάμαι όλα δίχως να μπορώ να ξεχάσω, δίχως να θέλω να ξεχάσω, εκεί κολλημένη σε ένα παρε...

Εσένα δώσε μου πολύ..

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Εσένα δώσε μου πολύ, πιο πολύ από ότι σημαίνει η λέξη πολύ, ολοκληρωτικά. Εσένα δώσε μου και εγώ θα πετάξω στα ουράνια σαν την πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο ετούτο. Εσένα δώσε μου, την ψυχή σου, το κορμί σου, εκεί να στέκομ...

Σαν έρωτας από ταινία. Σαν ψέμα. Ψέμα αγάπη μου..

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Εκείνο τον κινηματογραφικό έρωτα μου θύμισες σαν σε πρωτοείδα. Με κοίταξες αποσβολωμένος, το βλέμμα σου έμεινε πάνω μου για μια αιωνιότητα, σαν να μην ήθελες να πάρεις τα μάτια σου γιατί θα εξαφανιστώ και έτσι με κρατούσες εκεί, ...

Πάντα μένει μια λέξη, που δεν προλαβαίνω να σου πω..

Γράφει η Γρηγοροπούλου Στέλλα Σαν σίφουνας εξαφανίστηκες πάλι, σαν φύλο που σε πήρε ο αέρας και σε πέταξε πάνω σε εκείνο το τζάμι και εγώ εκεί να σε κοιτάζω αποσβολωμένη και παγωμένη για μια ακόμη φορά. Πάντα έχεις τον δικό σου τρόπο να εξαφανίζεσαι σαν κάτι ...

Ένα βράδυ από εκείνα τα δικά μας σου ζητάω.

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Ένα βράδυ από εκείνα τα δικά μας, ένα βράδυ ξαπλωμένοι και αγκαλιασμένοι σε εκείνο τον τριθέσιο καναπέ που κολλούσε στον τοίχο. Απλά σε κοιτούσα και προσπαθούσα να σε κάνω να μου τα δώσεις όλα σου, να μου δώσεις ότι και ο καναπές...

Αξίζεις να ζήσεις για εσένα, και τα όνειρά σου!

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Λάθη, πάθη, που μας φτιάχνουν μια ζωή που δεν θέλουμε ουσιαστικά, που δεν βγάζει πουθενά παρά μόνο στα ίδια και στα ίδια, σε εκείνα που μας καταδιώκουν για μια ζωή, μια ζωή που δεν έχει άλλη, μια είναι μα σαν γεννιόμαστε δεν το γ...

Κοιμήσου μάτια μου, σε προσέχω εγώ!

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Κοιμήσου και εγώ θα μείνω άγρυπνη να σε προσέχω μην κοιμηθώ και φύγεις σαν μέσα σε όνειρο. Κοιμήσου και μη σε νοιάζει τίποτα πια γιατί είμαι εγώ εδώ να προσέχω τους δαίμονες που σε τριγυρίζουν. Κοιμήσου να σε θωρώ και να αγαλλιά...

Aν δεν τα βρεις με την πάρτη σου..

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Φτιάξε πρώτα το μέσα σου, ψάξε πρώτα τον εαυτό σου και μετά ασχολήσου με τους άλλους. Εδώ δεν ξέρεις καλά καλά τι ζητάς και τι θέλεις από εσένα και από τη ζωή, θα ξέρεις τι μπορείς να δώσεις και τι θέλεις από τους άλλους. Είτε α...

Ναι, ήταν εκεί, εδώ, παντού, πιο ζωντανή από ποτέ. Πιο ζωντανοί από ποτέ.

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Σαν να ήρθε πάλι το καλοκαίρι, σαν ο αγέρας να ανακάτευε τα μαλλιά της. Πάλι, έτσι όπως και τότε, όπως πάντα στη θύμησή της. Σαν να τα ζούσε ξανά, όλα από την αρχή, σαν να μην πέρασαν καταιγίδες, σαν να σβήστηκαν όλα μονομιάς, σ...

Να χαθούμε μαζί, να μην μας βρει κανείς, ποτέ.

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Θέλω να χαθώ μαζί σου, μην ρωτήσεις το που μόνο πάρε με κάπου, οπουδήποτε μακριά από ετούτη εδώ την μαυρίλα, από τα ίδια και τα ίδια, από τη μιζέρια του να είμαι μακριά σου. Έλα έτσι όπως ξέρεις να κάνεις πάντα, χωρίς να ρωτήσει...

← Previous
1
2
3
4
5
6
7
8
…
33
Next →

All posts by: Στέλλα Γρηγοροπούλου