All posts by: Βασιλική Κοτλίτσα

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Όταν αγαπάς αληθινά προχωράς. Ονειρεύεσαι. Ελπίζεις και χαμογελάς μπροστά σε κάθε εμπόδιο και δυσκολία που θα συναντήσεις στο δρόμο σου. Ο κόσμος σου φαίνεται λίγο διαφορετικός τότε. Πιο ανάλαφρος, πιο αισιόδοξος και ακόμα πιο τολμη...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Δε φοβάμαι πια. Δεν είναι η ζωή μου μια κινούμενη άμμος που δε ξέρω από που να φυλαχτώ. Έστρωσαν οι δρόμοι μου με κόκκινα τριαντάφυλλα και έναν ήλιο να με περιμένει πάντα στο τέλος του, για να μου φωτίσει τα μονοπάτια μου.Δε φοβάμαι...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Περισσότερο μακριά, λιγότερο κοντά, μα ο καιρός περνούσε σα χείμαρρος ντυμένος άνθρωπος με διαφορετική μορφή μορφή κάθε φορά και η απόσταση δημιουργούσε γόρδιους και πρωτόγνωρους δεσμούς.Μια συντροφιά απλή στην αρχή, μια ήρεμη και ό...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Ότι αναζητούσε, ότι έψαχνε να βρει, ότι ονειρευόταν κάθε φορά που έκλεινε τα μάτια της, τώρα βρισκόταν μπροστά της, ολόκληρος και ζωντανός σαν από μηχανής θεός που ήρθε να ταράξει τα ήρεμα μέρα της τα οποία είχαν μείνει στάσιμα, εδώ...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Η αγάπη γεννιέται από τα βάθη της ψυχής μας, από τα έγκατα του κορμιού μας, από τη κάθε σπιθαμή του σώματος μας. Είναι έμφυτη, υπάρχει μέσα μας, γύρω μας, δίπλα μας και μας ακολουθεί από τη πρώτη μέρα που ανοίγουμε τα μάτια μας και ...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Σε ονόμασα ήλιο, από τη πρώτη στιγμή που σε είδα. Μπορεί να είχαμε χαθεί για λίγο, μα ο ήλιος λένε, ότι βγαίνει πάντα και τότε εμφανίστηκες ξανά με ένα απλό μήνυμα στο κινητό, λέγοντας απλά ένα « γεια, τι κάνεις;»Και τότε όλα πάλι έ...

Γράφει η Κοτλίτσα Βασιλική Δε συναντηθήκαμε για να χωρίσουμε αγάπη μου ,εμείς. Δε συναντηθήκαμε για να πάρουν οι δρόμοι μας πορεία διαφορετική, αλλά παράλληλη. Δε συναντηθήκαμε για να σμίξουν τα χείλη μας για λίγο και ύστερα να παγώσουν , σα να μείναν νεκρά.Δ...

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Και ερωτεύεσαι. Και αγαπάς. Προχωράς και ξεκινάς ξανά από την αρχή. Και πέφτεις και σηκώνεσαι ύστερα από λίγο! Σε ερωτεύονται. Αγαπιέσαι. Σε προδίδουν και σε αφήνουν μόνο σε κάποιο δρόμο, να περπατάς και πάλι μόνος σου, χωρίς ελπίδα...