Νένα Παπαδοπούλου, Author at LoveLetters

About the author

Νένα Παπαδοπούλου

Μαμά ενός μικρού αγοριού με πτυχίο Πολιτικού Μηχανικού σε μια κορνίζα στο σαλόνι μου. Το γράψιμο για μένα είναι τρόπος έκφρασης όπως και τα τραγούδια. Αγαπώ τις συζητήσεις με τα παιδιά, τους ειλικρινείς ανθρώπους, τα βράδια με καλούς φίλους και το ψάρεμα. Μισώ την υποκρισία, την μιζέρια, τους απότομους ήχους και την φασολάδα. Αγαπημένη στιγμή την μέρας: ο πρωινός καφές.

Some recent articles by Νένα Παπαδοπούλου

Η ζωή μερικές επιστροφές ούτε τις αντέχει, ούτε τις επιτρέπει.

Νένα Παπαδοπούλου
02/04/2021
3249 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Στέκεσαι απέναντι μου και με ρωτάς αν σε συγχώρεσα. Αν κατάφερα τόσα χρόνια μετά να ξεπεράσω τις πληγές, να σου χαμογελάσω και να σου πω “όλα καλά μωρέ, περασμένα ξεχασμένα”.Δεν πάει έτσι δυστυχώς. Δεν επικράτησε εδώ ο πολιτισμός. Τ...

Είναι μαγική η δύναμη της αγκαλιάς. Μην την στερείς ούτε από τους ανθρώπους σου, ούτε από τον εαυτό σου!

Νένα Παπαδοπούλου
12/03/2021
3794 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Η αγκαλιά πολλές μπορεί να μην έχει καν φυσική υπόσταση. Ένας αγαπημένος μας μπορεί να μας αγκαλιάσει με τα λόγια του, με το βλέμμα του μέσα από μία κάμερα ενός υπολογιστή, με την φωνή του ακόμα και με ένα γραπτό μήνυμα στις δύο η ...

Από υπερδυνάμεις, εσύ να επιμένεις να αγαπάς!

Νένα Παπαδοπούλου
20/09/2020
1935 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Η αγάπη είναι η δύναμή μας. Όταν αγαπάμε είμαστε έτοιμοι να νικήσουμε τους πιο μεγαλόσωμους γίγαντες οποίο και αν είναι το πρόσωπο τους.Όταν αγαπάμε τα βουνά που συναντάμε στον δρόμο μας, μας φαίνονται λοφάκια και τα περνάμε γ...

Έξι χρόνια μετά, είμαστε μια αγκαλιά και ένα «μαζί» αχώριστο!

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου «Η ζωή κυλάει νεράκι , κοιτάξτε να απολαύσετε κάθε σταγόνα της.» Μια από τις ευχές που μας έδωσαν μια μέρα σαν αυτήν έξι χρόνια πριν. Ένας κύριος ήταν γύρω στα ογδόντα, με αγκάλιασε και μου την είπε στο αυτί. Σαν να ήταν το δικό το...

Συγχωρείται ποτέ πραγματικά, η προδοσία;

Νένα Παπαδοπούλου
23/08/2020
3451 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Οι άνθρωποι πληγώνουν. Οι άνθρωποι αγνοούν. Οι άνθρωποι κάνουν λάθη. Οι άνθρωποι σκέφτονται πρώτα το «εγώ» τους και μετά το διπλανό τους. Οι άνθρωποι είναι απλώς «άνθρωποι» με αδυναμίες και ελαττώματα. Σίγουρα και εσύ, όπως και εγώ...

Απ’τη ρουτίνα, θα μας βγάλουν οι πράξεις, όχι οι λέξεις αγάπη μου!

Νένα Παπαδοπούλου
09/08/2020
1330 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Κάθεσαι απέναντι μου και μιλάς. Μιλάς για μας, μιλάς για μένα, απαριθμείς τα λάθη μου σαν να διαβάζεις την λίστα με τα ψώνια, κρίνεις τις αντιδράσεις μου σαν να είμαι φτιαγμένη από πέτρα, μου δίνεις οδηγίες σαν να είμαι ρομπότ που ...

Χαμένος, είναι μόνο εκείνος που παραιτείται!

Νένα Παπαδοπούλου
02/08/2020
1012 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Το ένα λάθος, μετά το άλλο και στο τέλος, η ήττα. Μια ήττα που δεν μπορείς με τίποτα να χωνέψεις. Επαγγελματική, προσωπική, αισθηματική, οικογενειακή δεν έχει σημασία! Η ήττα είναι πάντα βαριά σαν μια πέτρα δεμένη στο λαιμό έτοιμη ...

Στη δική μου τη ζωή, άφησες αποκαΐδια..

Νένα Παπαδοπούλου
26/07/2020
1212 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Ξέρεις τι ήσουν τελικά; Μια πυρκαγιά που πέρασε από την ζωή μου και άφησε πίσω της μόνο αποκαΐδια. Έμεινα όρθια καμένη από το ψέμα σου και έτοιμη να πέσω σαν την στάχτη των δέντρων μετά από την καταστροφή. Πρόλαβα όμως πριν καταρρεύ...

Ψυχολογια

Μην το κρίνεις το κορίτσι με τα ροζ μαλλιά..

Νένα Παπαδοπούλου
21/06/2020
1027 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Μια βόλτα στο παρκάκι της γειτονιάς ήταν η αφορμή για να σε συναντήσω. Καθόσουν πάνω στο γρασίδι και χάζευες τον ουρανό. Τόσο ήρεμη, τόσο χαρούμενη, τόσο ελεύθερη. Φορούσες ένα φαρδύ μαύρο παντελόνι και μια άσπρη μπλούζα. Δίπλα σου...

Ελπίδα, είναι να πιστεύεις στα καλύτερα που θα ξημερώσουν..

Νένα Παπαδοπούλου
14/06/2020
1376 views

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου «Να έχετε ελπίδα στη ζωή!» Ο τελευταίος στίχος σε ένα από τα αγαπημένα μας παιδικά τραγούδια! Τι είναι η ελπίδα μαμά; Η ερώτηση ενός 5χρονου και η προσπάθεια να δώσεις μια πιο παραμυθένια έννοια στη λέξη ελπίδα σε κάνει να συνειδητ...

All posts by: Νένα Παπαδοπούλου