Τριανταφυλλοπούλου Ζωή, Author at LoveLetters

About the author

Τριανταφυλλοπούλου Ζωή

Με λένε Ζωή. Κι ακριβώς γι ' αυτό προσπαθώ να τιμήσω αυτό το όνομα πάνω από 4 δεκαετίες πλέον. Η τιμή δεν εξαργυρωνεται πάντα με επιτυχία αλλά όπως συνηθίζω να λέω, προπονούμαι για κατσαρίδα! Ίσως και μάνα Τερέζα για κάποιους. Και μέσα σ ολο αυτό μοιράζω συναισθήματα σε λέξεις για να ερμηνευσω τα μυστήρια του μυαλού και κυρίως της καρδιάς μου γυρεύοντας ταύτιση στα μάτια και τ αυτιά των γύρω μου. Σύνδεση σε χρόνο εσαεί παρόντα. Ο,τι κι αν γράψω όμως τελικά η Ζ ω ή τρία γράμματα...

Some recent articles by Τριανταφυλλοπούλου Ζωή

Ένα ευχαριστώ κι ένα προχωρώ..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Είναι ο καιρός κατάλληλος νομίζω για ένα ευχαριστώ. Σε λίγο φτάνει το φετινό Πάσχα κι η ανάμνηση εκείνου που νίκησε το θάνατο. Ετσι κι εγώ... Θα κρατήσω το μήνυμα τουτης της αναμνηστικης θυσίας στη ροή που κάνει η αγάπη γι...

Άσε μια γρύλια ανοιχτή, να σου χαμογελάσει η ζωή..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Μεγαλώνουμε. Και πολλοί από μας περνάμε φάσεις έντονης απομυθοποιησης ή και αυτοκριτικής, όχι ότι ήμασταν ποτέ τρελοί αιθεροβάμονες. Η παρούσα δεν αποτελεί εξαίρεση. Όχι εδώ τουλάχιστον... Μόνο που στην ανελέητη τούτη καθημεριν...

Αγάπησε τα όχι σου, είναι δικαίωμά σου!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Όχι. Μια τόση δα λεξούλα με μόλις τρία γράμματα, που μπορεί να γίνει και γροθιά. Μπορεί να σπάσει δεδομένα, να γκρεμίσει κατεστημένο. Να ξεβολέψει κόσμο... Το ξέρεις πολύ καλά, γι' αυτό και δεν την λες εύκολα. Σε τρομάζει απ...

Ήρθες και με καταδίκασες να μείνω ερωτευμένη, σε μια ζωή χωρίς έρωτα.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Κι είπα να μην ξαναγράψω για σένα. Και να που επιστρέφω σαν το δολοφόνο στον τόπο του εγκλήματος. Ένα άτυπο έγκλημα που η ανάμνησή του επανέρχεται κάθε φορά που κάποιος αρσενικός προσπαθήσει να έρθει κοντύτερα μου και βρίσκ...

Στη ζωή, να φτιάχνεις χρόνο για να είσαι, όχι μονο για να κάνεις!

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ξημέρωσε άλλη μια μέρα... Τι ώρα είναι; Το ρολόι δείχνει πολύ πρωί ακόμη. Πολύ πρωί για σήμερα, πολύ πρωί για αφύπνιση και ξεχουχουλιασμα. Ποτέ ξημέρωσε Κυριακή, πότε πέρασε πάλι μια βδομάδα μου λες; Μια ανάσα πριν ήταν Δευτέρα...

Εγώ, για σένα λιμάνι. Εσύ για μένα, σιωπή..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Εγώ για σένα λιμάνι. Θα ημερευω τα κύματα μου, θα φρεναρω το ιλιγγιωδες θέλω μου. Για να μπορείς να αραζεις το φουρτουνιασμενο σου σκαρί από τις αγριεμενες θάλασσες που αρμενιζεις στην αναζήτηση του δίκαια αυτονόητου. Χωρίς π...

Πες μου, πότε θα έρθει η Ανοιξη;

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Χαμένη! Έδω και πολύ καιρό νιώθω έτσι... Πηγαινοερχομαι ρομποτοειδως, σαν ένα καλοκουρδισμενο μηχάνημα με φορεμένο εσωτερικό ρολόι-υπολογιστή που εκτελεί οδηγίες. Στην ερώτηση δε του τι κάνω και πως τα περνάω δεν έχω πραγμα...

Μου λείπει αφόρητα αυτό που είμαι, όταν με κρατάς στα χέρια σου.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Μου λείπεις, ακούω τη φωνούλα από μέσα μου να λέει. Μου λείπει αυτό το δικό μας "μαζί" που μόνο εμείς ξέρουμε τι σημαίνει. Μου λείπει η μυρωδιά σου, κάτι ανάμεσα σε ξύλο και κάρβουνο. Μου λείπει ο ήχος της φωνής σου και το...

Αξίζω το ολόκληρό σου και όχι αυτό που περισσεύει.

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Xρόνος... Που ο καθένας μας τον λογίζει όπως τον νιώθει, όπως τον ζει ή και όπως του λείπει. Σε εμάς τους δύο πάντα εχθρός, πάντα ο ένας στο αλλού του και ο άλλος εδώ στο δικό του κάτι από ζωή. Κοινός χώρος και χρόνος πουθενά, ...

Μην αφήνεις τη ζωή να περνά και να χάνεται Πριγκίπισσα..

Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Ωραία μου κοιμωμένη, σε παρακαλώ ξύπνα. Ξημέρωσε Κυριακή. Μια Κυριακή μοναδική. Μην την χάσεις, περιμένοντας να σε ξυπνήσουν. Δεν πειράζει που αποκοιμήθηκες λίγο παραπάνω, η ζωή που τρέχει βλέπεις πολλές φορές κουράζει πολύ. ...

← Previous
1
…
3
4
5
6
7
8
9
10
11
…
14
Next →

All posts by: Τριανταφυλλοπούλου Ζωή