Εξομολογησεις

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου  Ξέρω, σε πάτησαν, σε ρήμαξαν μα εσύ συνέχισες να χαμογελάς, να λες πως δεν πονάς και ας πονούσαν τα πάντα σου. Ξέρω, σε άφησαν μονάχο να χτυπιέσαι στα κύματα δίχως έλεος, δίχως ένα σωσίβιο έστω και μακριά να σου δίνει μια ελπίδα...

Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος Ένα τσιγάρο δρόμος,ήταν η χαρά μας. Της καρδιάς ο απαράβατος νόμος,της αγάπης, το όμως, τα βάσανα μας. Έφτασε ο κόμπος στο χτένι,και τώρα μας μένει,να πούμε οι δυο μας, αντίο. Κι αν αύριο, τυχαία συναντηθούμε,στο ίδιο το πλοίο που λέν...

Γράφει ο Αστέριος Ντούφας Τις τελευταίες μέρες ασχολήθηκα με το διάβασμα. Πολύ διάβασμα, γιατί ήμουνα αμίλητος σκασμένος και θυμωμένος. Τα έβαλα με τον εαυτό μου κι αν με ρωτήσεις γιατί, θα σου πω. Είναι η δεύτερη γυναίκα στη ζωή μου που μου είπε ότι ανήκω στ...

Γράφει ο Γιάννης Βογιακέλης Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, ορίζομαι. Κάπου εκεί, στη μέση, σαν νόμισμα που φωτίζεται η μία μεριά του κι η άλλη σκοτεινή, με μια σκιά που προδίδει τα όρια της αγκαλιάς του φωτός.Όσο πιο ψηλός γίνομαι ν’αγκαλιάσω...

Γράφει η Βίκυ Πλευρίτη Λίγο μετά τα γλέντια, όταν οι χοροί κοπάσουν και όταν ο κάθε κατεργάρης γυρίσει τον πάγκο του, την ώρα εκείνη που οι δαίμονες ξυπνούν και αρχίζουν να βγαίνουν στη φόρα.Όταν η ώρα της παρέας, η ώρα του πανηγυριού ρίχνει τίτλους τέλους.Άλ...