Σχεσεις

Σήμερα γράφω για σένα.. για σένα που δεν έμαθες να αγαπιέσαι. Για σένα που δε στάθηκες τόσο τυχερός όσο άλλοι άνθρωποι, για πολύ καιρό.. Για σένα που άργησες να γνωρίσεις την αληθινή, την ειλικρινή, την άνευ όρων αγάπη. Ερωτεύτηκες, δόθηκες και παραδό...

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Κάποτε μου είπες φοβάμαι. Τι είναι φόβος; Τι φοβάσαι; Δεν σε ρώτησα ποτέ. Πώς μπορείς να φοβάσαι; Γιατί δεν αφήνεσαι; Μην μπερδεύεις το μυαλό σου. Ζήσε το τώρα! Ζήσε τη στιγμή! Είμαι δίπλα σου και είσαι και εσύ. Ο φόβος δεν...

Ανεβάζω ψηλά τους ανθρώπους. Και γρήγορα πέφτουν. Τους ανεβάζω σε βάθρα αστραφτερά, τους θεοποιώ και τους θαυμάζω. Επευφημώ τα χαρίσματα τους και την ικανότητα τους να μου προσφέρουν όσα χρειάζομαι. Νιώθω ότι σε αυτούς βρίσκω τα κομμάτια που μου λείπουν...

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής. Μαμά, κλαίω.. Και δεν είναι σαν τότε που κατάλαβα ότι έσπασα το αγαπημένο σου βάζο. Έσπασε η καρδιά μου, τώρα. Θρύψαλα έγινε και δεν μού‘μαθες ποτέ, πώς είναι να μαζεύω τα κομμάτια της. Δεν μου τό’δειξες, μαμά. Μαμά, με κοροϊδεύουν...

Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη Η εκδίκηση λένε πως είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Πόσο κρύο δηλαδή; Συνήθως, όταν έχει σταματήσει να σε νοιάζει το αν θα εκδικηθείς το άλλον, τότε κρίνει το σύμπαν πως εν τέλει ήρθε το πλήρωμα του χρόνου κι επιτέλους η πολυπόθ...

Γράφει η Βάλια Κ. Την ονειρευόσουν αυτή τη μέρα χρόνια τώρα. Έλα μη μου πεις ψέματα. Ακόμη και αν ήσουν από τις γυναίκες που άκουγαν ΓΑΜΟΣ και έβγαζαν σπυράκια όταν τον συνάντησες ένιωσες διαφορετικά. Πίστεψες ότι βρήκες το λιμάνι σου και πλέον θες να δέ...

Γράφει η Μαρία Κουγιουμτζόγλου Διάβασα κάτι προχθές και ήρθες στη σκέψη μου απρόσκλητος πάλι, σα να μην πέρασε μια μέρα… Κόλλησα σε μια φράση που έλεγε: «…Νιώσε πρώτα και σου εξηγώ αργότερα…». Θύμωσα τόσο μαζί σου ξανά, σα να μην πέρασε μια μέρα… ...

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή Δεν υπάρχει μεγαλύτερη μοναξιά από εκείνη που νιώθεις μέσα σε μία σχέση. Ναι, καλά άκουσες, μη με κοιτάς μ’ αυτό το βλέμμα γεμάτο απορία. Γιατί παραξενεύεσαι; Πιστεύεις ότι μοναξιά και σχέση δεν πάνε μαζί; Κι όμως… Για σκέψου λίγ...

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Όταν σε είδα για πρώτη φορά, δεν πίστευα ότι στη συνέχεια θα καθόμουν εδώ, τώρα, να σε σκέφτομαι συνεχώς. Δεν πίστευα ότι θα αποκτούσα τόσο έντονα συναισθήματα για σένα. Αλλά ακόμη κι αν ήξερα, δεν θα άλλαζα τίποτα. Μπορεί ν...