Σχεσεις

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Να σιωπώ. Να κλαίω αθόρυβα. Στα κρυφά. Να κρατάω μέσα μου όσα δεν τολμώ να πω γιατί δεν “πρέπει”. Γιατί πρέπει να είμαι ευγενική. Γιατί πρέπει να συμβιβαστώ σε μια σκατοκοινωνία που με έκανε σαν τα μούτρα της. Να υπομένω. Δί...

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου. Η ζωή μας  είναι όπως  το ακατάστατο δωμάτιο ενός εφήβου. Πεταγμένα πράγματα δεξιά και αριστερά, άλλα εξέχουσας σημασίας και άλλα τελείως αδιάφορα. Τη στιγμή που πας να βάλεις μια τάξη και να συμμαζέψεις το χάος ξεπετάγεται από κάπο...

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου. Ένα μήνυμα στο κινητό, ένα τηλεφώνημα διαφορετικό από τα άλλα, μια ξαφνική επίσκεψη γεμάτη σύννεφα ή ακόμα και μια εξαφάνιση για μέρες! Θα μου πεις τι είναι όλα αυτά; Είναι εκείνες οι καταστάσεις που οδηγούν στο τέλος, στο τέλος τη...

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Δεν περιμένω τίποτα, δεν ελπίζω τίποτα. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται ελευθερία ή αδράνεια. Με ένα σώμα πιο κουρασμένο από ποτέ. Με καινούργιες ουλές στο σώμα μου που ολοένα τις πειράζω. Κάποιες φορές από αμηχανία και κάποιες άλλες...

Γράφει η Κλεψύδρα. Βγήκε στο μπαλκόνι. Πορτάκι - κλουβάκι ανήθικα υποκοριστικά. Ένα χέρι, ένα καναρίνι, του χαιδεύει το κεφάλι απαλά  με το δάχτυλο, προσεκτικά, σα κόσμημα αφόρετο, ακριβό και ξένο, μα τα μικρά του  φτερά τα κρατάει. Αδίαφορη στο στριφνό γου...

Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου. Φέρεις πληγές ρωγμές και έπειτα πέφτεις σε ένα κομήτη. Δως του ότι όνομα θες. Πες το πεπρωμένο, πες το έτερον ήμισυ, χημεία, παλιοί γνώριμοι από μια άλλη ζωή, κάτι που απλά είχες ανάγκη ή ότι άλλο. Εσύ που μέχρι χθες αυτά τ...

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου. Τελικά τι διαχωρίζει το σεξ από τον ερωτα; Υπάρχει άραγε διαφορά; Πριν γραψω αυτό το κείμενο είπα να πάρω τη γνώμη τρίτων. Πόσο διαφορετικά μπορεί να το σκέφτονται οι άντρες από τις γυναίκες; Έχει να κάνει με το συναίσθημα; Κα...

Γράφει η  Αναστασία Θεοφανίδου. Γιατί γίναμε έτσι; Αυτό με ρωτάω συνέχεια τόσο καιρό που λείπεις. Δεν ξέρω τι μ’ έπιασε. Ίσως μια μικρή μελαγχολία. Ο καιρός είναι μουντός κι εγώ δε θέλω να πάω για δουλειά. Κι αν απαντούσες στα τηλεφωνήματά μου, θα ήταν καιρ...

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής. Στέρεψα. Δεν μπορώ άλλον έρωτα, δεν θέλω να τον κυνηγήσω άλλο. Κουράστηκα. Όλη αυτή η ατέλειωτη αναζήτηση ενός “ιδανικού” που δεν υπάρχει ή τουλάχιστον δεν υφίσταται όπως ονειρεμένα μου το είχαν παρουσιάσει. Είναι όμορφη η ουτοπία ...

Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου. Πότε έκανες κάτι για σένα; Ας πούμε, έφυγες αργά από το σπίτι με ένα σκισμένο τζιν και ένα απλό t-shirt, χωρίς τσάντα και πορτοφόλι, όταν όλοι κοιμόντουσαν; Προχώρησες στους άδειους δρόμους της πόλης; Αφουγκράστηκες την ησυχία τη...