Loading posts...
Γράφει η Γεώρα Με ρωτάς αν είμαι καλά. Φαντάζει τόσο απλή η ερώτησή σου. Μα είναι τόσο δύσκολη και ύπουλη. Με κοιτάς στα μάτια. Με υπομονή. Είναι ορθάνοιχτα. Περιμένεις. Στέκεις εκεί. Και περιμένεις. Μια απάντησή μου. ένα ‘είμαι καλά’ Και ‘γω προσπαθώ...
Continue reading
Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Με ένα σορτσάκι και μια μπλούζα μπαίνω στο αμάξι και βάζω μπροστά. Τα παράθυρα όλα κατεβασμένα να μπαίνει μέσα ο αέρας να μου ανακατώνει τις σκέψεις, να φουντώνει τη φλόγα που καίει μέσα μου. Στα ηχεία παίζει Βοσκόπουλος, πριν χα...
Continue reading
Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Ποιος χρόνος; Ποια μάτια; Ποια αγκαλιά; Τίποτα δε θέλω… Τίποτα. Μ’ ακούς; Μόνο εμένα θέλω. Θέλω να νιώσω ελευθερία και πάλι. Να μπορέσω να περπατήσω ξιπόλητη πάνω στην καυτή άμμο. Να βγω ατημέλητη ανάμεσα στον κόσμο. Να κάνω ταξί...
Continue reading
Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Όπως ακριβώς το ακούς! Δεν αξίζουν όλοι το μέσα σου καρδιά μου. Δεν αξίζει σε κανέναν που δεν έχει παλέψει για να το πάρει, για να το κατακτήσει. Τα πράγματα είναι απλά και οι άνθρωποι χωρίζονται σε δυο κατηγορίες. Για τα σ...
Continue reading
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Πόσο χαζή αυτή η ατάκα με το χρόνο που όλα τα επουλώνει, που όλα τα κάνει να περνάνε, που όλα τα γιατρεύει.. Πόσο κενή, πόσο ανούσια ρε φίλε όταν κάθεσαι και κοιτάς τις πληγές σου μια μια. Και ξέρεις ποιες είναι οι πληγές σου; ...
Continue reading
Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Έλα ψυχή μου. Ξημέρωσε. Έλα να βάλουμε σε κίνηση τα μέλη μας γιατί ο χρόνος τρέχει. Και τον τελευταίο καιρό τρέχει πολύ. Πως τα ‘χει καταφέρει έτσι η συνονόματη και νιώθεις πάντα να σε ξεπερνάει; Ξέπνοη αν και μετά από ένα βρ...
Continue reading
Γράφει η Μαρίνα Κρητικού Το φαγητό είναι πολύ σημαντικό για την επιβίωση μας, όμως στις ανεπτυγμένες κυρίως χώρες που ακόμα είναι προσβάσιμο σε πολύ κόσμο, έχει πάρει άλλο ρόλο στη ζωή μας. Έχει ξεπεράσει το να είναι απλά ένα μέσο που μας εξασφαλίζει την επ...
Continue reading
Γράφει η Ελένη Τσακίρη Το άλλο μισό. Αυτό δεν ψάχνουμε εναγωνίως όλοι; Ή σχεδόν όλοι! Ποιος όμως είναι αυτός πια πιστεύει σε "μισά"; Μήπως είναι και ένας από τους λόγους που δεν νιώθουμε να ολοκληρωνόμαστε ως άνθρωποι ποτέ; Που πάντα ψαχνόμαστε; Που τί...
Continue reading
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Θες να σου πω τι είναι να είσαι μοναχοπαίδι; Όχι για τα πρώτα χρόνια, τα εύκολα.. εκεί που όλα είναι ανέμελα και έχεις την «εύνοια» των γονιών σου. Όχι, εκεί είναι όλα καλά. Ακόμα και στα χειρότερα, είναι καλά. Γιατί είσαι εσύ,...
Continue reading
Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Λυπάμαι. Δε μπορώ να σε βοηθήσω. Ο άνθρωπος που λογάριαζες χτες, έφυγε. Χάθηκε ως δια μαγείας. Προσπάθησα να κρατήσω ό,τι πιο όμορφο είχαμε μεταξύ μας. Ξέρεις τι βρήκα; Νύχτες ανήσυχες που το τηλέφωνο ή η πόρτα δε χτύπησαν ποτέ. Μ...
Continue reading