Loading posts...
Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Μόνο εσύ με ηρεμείς Μόνο εσύ διώχνεις τους φόβους και τα σκοτάδια μου. Και έχω πολλά, εγώ η φωτεινή για τους άλλους. Παλεύω καθημερινά με τα γιατί, τώρα, εγώ εδώ μου. Φτάνει ένα αστείο σου στην άλλη άκρη της γραμμής που θα με ξ...
Continue reading
Γράφει ο "Τσε Γκεβάρα" Την αφορμή για το άρθρο, μου έδωσε μια ανάρτηση κοπέλας στο facebook η οποία έδειχνε ένα γυναικείο σκίτσο και από κάτω σχόλια του τύπου «είσαι κούκλα», « είσαι θεά» και « είσαι ένας άγγελος πάνω στην γη». «Εξηγούσε» λοιπόν η συγκεκριμέν...
Continue reading
Γράφει η Κατερίνα Μαυρίδου "Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα..." λέει το τραγούδι και το τραγουδάω σιγά σιγά όσο σε σκέφτομαι. Λόγια, λέξεις, κουβέντες, από εκείνα που εύκολα ξεστομίζονται, εύκολα σκορπιόνται, ευκολότερα ξεχνιόνται.  Τα ακούω τα λόγια σου, μα δε...
Continue reading
Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Άκου τώρα κάτι πράγματα, εμείς λέει, βρεθήκαμε την λάθος στιγμή. Ερωτευτήκαμε την λάθος στιγμή.Εμείς έπρεπε, λένε, να βρεθούμε κάποια χρόνια πριν ή ίσως και μετά. Δεν ξέρω ακριβώς, δεν μου έχουν πει.Υποτίθεται πως είμαστε πλασμένοι ο...
Continue reading
Γράφει η Κορίνα Παπαδοπούλου Αναρωτιέσαι, πόσοι νιώθουν αυτή τη στιγμή ότι κι εσύ; Πόσοι άνθρωποι άραγε έχουν νιώσει τον έρωτα, μα δεν είναι πλάι του; Πόσοι είναι μόνοι στον καναπέ, Κυριακή βράδυ, πίνοντας κρασί και ακούγοντας την Νεγκα να τραγουδά για ερωτευ...
Continue reading
Γράφει η Τζένη Γιαννοπούλου Και βρέθηκα πάλι απόψε μόνη με τις σκέψεις μου, και περπάτησα στα μονοπάτια του χθες, αργά και σιωπηλά, μη τυχόν και ξυπνήσω εκείνες τις αναμνήσεις που πονάνε. Τις έθαψα βλέπεις, τις καταχώνιασα σε ένα παλιό σκουριασμένο σεντούκι τ...
Continue reading
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Σε ακούω να μιλάς, με φωνή σταθερή, λίγο στεγνή, στρίγκικη και το δάχτυλο τεντωμένο. Ένα δάχτυλο τεντωμένο μονίμως για ένα "φταις" που επαναλαμβάνεται σαν ρεφρέν κακογραμμένου τραγουδιού. Μέσα στις λέξεις σου, μια τελειότητα. Τέλειο...
Continue reading
Γράφει η Γεώρα Νομίζω πως το πρόβλημα βρίσκεται στο μετά. Εκείνο το μετά, χωρίς εσένα. Εκείνο που με τρομάζει. Περισσότερο η ιδέα, πως μέρος της ζωής μου δεν θα είσαι. Αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μου.Οι στιγμές που θα έρχονται με μανία και θα υπεν...
Continue reading
Γράφει ο "Ανώνυμος" Ανοιξιάτικο απογευματάκι με τον ήλιο ακόμη επάνω και με ένα καφεδάκι συντροφιά, από τις σπάνιες φορές πλέον που είμαι μόνος με τον εαυτό μου. Κάθομαι απολαμβάνοντας το τοπίο και το τσιγάρο μου και φιλοσοφώ σα κανένας αργόσχολος.Σκέφτομαι ό...
Continue reading
Γράφει η Πράξια Αρέστη Άραγε πότε θα σε ξαναδώ; Όταν φεύγεις κάθε μου κυττάρο μου σου φωνάζει μείνε, όμως το στόμα μου τίποτα δε λέει. Με το ζόρι το μυαλό καταφέρνει να δώσει εντολή στο σώμα να σε αποχαιρετήσει δείχνοντας ατάραχο. Και η τελευταία ματιά που σο...
Continue reading