Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή.
Βραδάκι Παρασκευής στο γνωστό στέκι.
Μουσική, κόσμος και διάθεση ανεβασμένη. Τα περισσότερα τραπέζια γεμάτα και κόσμος πηγαινοέρχεται συνεχώς.
Και κάπου στο βάθος εμείς, η γνωστή γυναικοπαρέα.
Πέντε γυναίκες, πέντε διαφορετικοί άνθρωποι, ένας δυνατός δεσμός: η φιλία μας.
Στο τραπέζι μας επικρατεί όπως πάντα χαμός! Ποτά, τσιγάρα, κινητά, πατατάκια και ξηροί καρποί για τη λιγούρα, θορυβώδεις ομιλίες και γέλια. Μιλάμε ως συνήθως όλες μαζί, σχολιάζουμε, γελάμε, σοβαρεύουμε, χαμηλώνουμε τη φωνή – μη μας ακούνε και οι διπλανοί – και ενημερωνόμαστε για τις εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Τα επιφωνήματα ασταμάτητα κάθε φορά που κάποια λέει κάτι ενδιαφέρον. «Έλα! Για πες…», «Ε, δεν το πιστεύω!», «Πλάκα κάνεις!» κι άλλα πολλά, που οδηγούν σε νέα ξεσπάσματα γέλιου και οι τόνοι πάλι ανεβαίνουν.
Μας έχουν μάθει πια στο μαγαζί. Χαμογελούν πλατιά κάθε φορά που μας βλέπουν, κι ας ξέρουν ότι το τραπέζι μας θα είναι με τις ώρες κατειλημμένο.
Έχουμε πάντα τόσα πολλά να πούμε! Αυτές οι συναντήσεις κορυφής περιέχουν συζητήσεις εφ’ όλης της ύλης και απαιτούν χρόνο.
Έχεις βρεθεί ποτέ σε γυναικοπαρέα; Το εύρος των θεμάτων που πέφτουν στο τραπέζι πραγματικά θα σε εκπλήξει! Και οι εναλλαγές της διάθεσης επίσης.
Μιλάμε ακατάπαυστα για τα πάντα. Κουβεντιάζουμε επί παντός επιστητού και περνάμε από το ένα θέμα στο άλλο με ταχύτητα που μόνο εμείς μπορούμε να ακολουθήσουμε.
Οι αφορμές για κουβεντούλα ατελείωτες, τα θέματα ποικίλα και τα συναισθήματα διάχυτα. Με τόσα που έχει καθημερινά στο κεφάλι της μια γυναίκα δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά.
Σχολιάζουμε τις τάσεις της μόδας για την άνοιξη.
Άραγε τι θα φορέσουμε, τι μας πηγαίνει; Ε, να κανονίσουμε να πάμε μια μέρα για shopping therapy, βρε κορίτσια! Και να κάνουμε και καμιά δίαιτα όλες μαζί, πώς θα βγούμε στην παραλία με μαγιό; Τι; δεν είναι σοβαρό θέμα αυτό;
Ίσα ίσα, ποιος θα καταλάβει καλύτερα από την κολλητή σου την υστερία σου για τα επιπλέον κιλά που έχουν εγκατασταθεί στη περιφέρειά σου και δε λένε να φύγουν; Λοιπόν, τέλος, από Δευτέρα δίαιτα! Όλες μαζί, για συμπαράσταση!
Ας φάμε όμως τώρα κάτι γιατί έχουμε να αναλύσουμε κι άλλα θέματα. «Αλήθεια, τι γίνεται με το νέο θαυμαστή;», «Πώς έγραψε το παιδί στις εξετάσεις;», «Η νέα δουλειά πώς σου φαίνεται;», «Κι εσύ με τον άντρα σου, όλα εντάξει;
Αχ, μη στενοχωριέσαι, δε χαλάνε έτσι οι σχέσεις, όλα τα ζευγάρια καυγαδίζουνε, κάνε υπομονή, θα περάσει… Κι ό,τι χρειαστείς εμείς είμαστε εδώ…», «Αλήθεια, δε σας είπα, βρήκα μια συνταγή για cheesecake καταπληκτική και πανεύκολη… Πρέπει να τη δοκιμάσετε, κορίτσια!».
Αυτά κι άλλα πολλά ευχάριστα και δυσάρεστα, σοβαρά και αστεία, είναι μερικά από τα θέματα που θα φτάσουν στ’ αυτιά σου αν κρυφακούσεις μια γυναικοπαρέα.
Κι όλα αυτά ανάμεσα σε ατελείωτα ποτά και τσιγάρα, επιφωνήματα, γέλια και χειρονομίες.
Σου φαίνεται παράξενο, ε; Κι όμως, έτσι λειτουργεί η γυναικοπαρέα μας.
Είναι ένας κύκλος μέσα στον οποίο μπορούμε να εκτονωθούμε, να εναποθέσουμε για λίγο το φορτίο μας, να πάρουμε μια ανάσα, να βρούμε κατανόηση και συμπαράσταση, να ανοιχτούμε, να μοιραστούμε τα άγχη μας, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, να ανταλλάξουμε γνώμες και απόψεις, να ηρεμήσουμε, να χαλαρώσουμε, να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας για να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητά μας.
Πολλοί λένε ότι δεν υπάρχει γυναικεία φιλία, ότι οι γυναίκες είναι ανταγωνιστικές μεταξύ τους και πάντα υπάρχουν ζήλειες και ανασφάλειες που αργά ή γρήγορα εκδηλώνονται και κάνουν τη φιλία ανέφικτη. Θα διαφωνήσω.
Οι γυναίκες είναι από τη φύση τους επιφυλακτικές στην αρχή, όμως ο χρόνος ξεκαθαρίζει ποια άτομα αξίζει να εμπιστεύεσαι και τότε αυτή η σχέση μπορεί να είναι μακροχρόνια και ουσιαστική, μπορεί να μας ολοκληρώσει και να μας εξελίξει. Αρκεί να σεβόμαστε τους κανόνες της.
Είμαστε διαφορετικοί άνθρωποι, η καθεμιά με το χαρακτήρα και την προσωπικότητά της, και συχνά διαφωνούμε σε πολλά.
Όμως δεν ξεχνάμε ποτέ ότι ο πραγματικός φίλος πρέπει να κατανοεί το παρελθόν σου, να πιστεύει στο μέλλον σου και να σε αποδέχεται γι’ αυτό που είσαι. Μπορεί να μιλάμε όλες μαζί αλλά ξέρουμε να ακούμε με προσοχή και να δίνουμε χρόνο στη φίλη μας όταν υπάρχει κάποιο θέμα ουσιαστικό, χωρίς να διακόπτουμε για να μιλήσουμε για τον εαυτό μας.
Μοιραζόμαστε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας χωρίς ντροπή. Σεβόμαστε όμως και την ανάγκη της φίλης μας να μη μιλήσει για όσα της συμβαίνουν, κατανοώντας ότι αυτό δε σημαίνει έλλειψη εμπιστοσύνης αλλά προσωπική της ανάγκη για απομόνωση.
Δεν κριτικάρουμε αλλά είμαστε ειλικρινείς και καλοπροαίρετες, χωρίς να κρυβόμαστε πίσω από μισόλογα και ωραιοποιημένες εκφράσεις ή να επιβεβαιώνουμε συνεχώς η μία την άλλη. Ακόμα κι αν δεν εγκρίνουμε τις επιλογές της φίλης μας τις καταλαβαίνουμε χωρίς να εξηγεί ή να απολογείται.
Η κολλητή μας είναι πάντα στο πλάι μας έτοιμη να μας ακούσει, σα να είναι ο προσωπικός μας ψυχαναλυτής.
Συζητάμε και αναλύουμε τα πάντα: κοινωνικά, οικογενειακά, γκομενικά, επαγγελματικά, υπαρξιακά. Ακούμε με υπομονή τη φίλη μας ακόμα κι όταν θέλει να μιλήσει για χιλιοστή φορά για το ίδιο θέμα.
Της κάνουμε μια αγκαλιά όταν κλαίει και γελάμε μαζί της μέχρι δακρύων όταν γελάει. Την ενθαρρύνουμε σε κάθε νέο ξεκίνημα. Και το κυριότερο, στεκόμαστε όλες μαζί σα γροθιά σε μια δύσκολη στιγμή και βοηθάμε η καθεμιά με τον τρόπο της.
Φυσικά υπάρχει πάντα χρόνος και για λίγο κουτσομπολιό, ή μάλλον για «σχόλια κοινωνικού ενδιαφέροντος», που όπως και να το κάνουμε έχουν άρωμα θηλυκό.
Ας πιούμε λοιπόν άλλο ένα γύρω σφηνάκια.
Στη υγειά μας, κορίτσια! Στην παρέα μας! Γιατί οι γυναίκες έχουν πάντα πολλά να πουν. Και η γυναικοπαρέα είναι αξία ανεκτίμητη.
LoveLetters