Tagged as: εαυτός

Γράφει ο Δημήτρης Μιχελουδάκης Όπως κάθεσαι αναπαυτικά, βρες το λεξικό της κοινής Ελληνικής. Κάπου εκεί παραδίπλα σου θα είναι. Το βρήκες; Ωραία. Τώρα πήγαινε στο «Υ» και βρες το λήμμα «υποχρέωση». Μη διαβάσεις τι σημαίνει, δε χρειάζεται. Σκίσε όλη τη σελίδ...

Γράφει η Νάνσυ Καρρά. Πόσες φορές κάποιος φίλος ή συγγενής έχει έρθει και σου έχει πει ότι δεν μπορεί να κάτσει μόνος στο σπίτι; Όχι επειδή φοβάται τους κλέφτες ή τους μυστήριους ήχους της νύχτας ούτε τον σεισμό. Δεν μιλάω για εμμονές και φοβίες που εμφανίζον...

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού. Πολύ συχνά στη ζωή μας αναγκαζόμαστε να φοράμε "μάσκες" στη συναναστροφή μας με τους άλλους ανθρώπους. Οι μάσκες μπορεί να έχουν διάφορα πρόσωπα, να είναι μόνιμα χαμογελαστές και γενικά να κινούνται σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο, το οπο...

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Καίω το τώρα μου. Το καίω. Με εξαρτήσεις που μου μπλοκάρουν το μυαλό. Λειτουργώ θολωμένα. Χωρίς γιατί. Χωρίς πολλά λόγια. Τώρα τελευταία έχω ξεχάσει. Σαν να μην έμαθα ποτέ να μιλάω. Σιωπώ. Πού και πού παρατηρώ. Αλλά είναι για...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου. Ένα από τα πιο σοκαριστικά πράγματα που αντιμετώπισα στην ζωή μου, ήταν η μέρα που ο οργανισμός μου αποφάσισε να μου πει εκείνα που οι φίλοι δεν έλεγαν ή που κι αν τα έλεγαν τους αγνοούσα. Ήταν η μέρα που οι διακόπτες του οργανισμο...

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου. Είναι μωρέ και κάποιες φορές που νιώθεις τόσο μόνος. Δεν έχει σημασία αν είναι πρωί ή βράδυ. Το παράπονο δεν έχει ώρες. Λες και κανείς δεν νοιάστηκε ποτέ. Λες και κανείς δεν ρώτησε ποτέ. Λες και κανείς δεν σε πήρε ποτέ μια ...

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Ξέρω. Ξέρω πως σε ταλαιπώρησα πολύ. Έκλαψα, φώναξα, έμεινα σιωπηλή, έβρισα. Ξέρω πως καμιά φορά ήμουν πολύ αυστηρή, πολύ σκληρή, πως σου γκρέμιζα τα όνειρα κι ας τα φτιάχναμε παρέα. Ξέρω πως δεν σε υποστήριξα κι ας ήμουν η μόνη που μ...

Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου. Ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του πεποιθήσεις, -συνήθως όχι ολότελα δικές του,  δε γίνεται κιόλας κάνεις δε ζει μόνος του-, και σύμφωνα μ’ αυτές προσπαθεί να διαπαιδαγωγήσει τον εαυτό του. Εγώ λοιπόν εαυτέ θέλω να σου μάθω...

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Να σιωπώ. Να κλαίω αθόρυβα. Στα κρυφά. Να κρατάω μέσα μου όσα δεν τολμώ να πω γιατί δεν “πρέπει”. Γιατί πρέπει να είμαι ευγενική. Γιατί πρέπει να συμβιβαστώ σε μια σκατοκοινωνία που με έκανε σαν τα μούτρα της. Να υπομένω. Δί...

Γράφει η Ελένη Δημοτσάντου. Θέλεις να κοιταχτούμε; Έλα εγώ είμαι! Μην με φοβάσαι ο καθρέφτης σου είμαι. Μην φεύγεις. Σε βλέπω να απομακρύνεσαι και νοιώθω πως με αποφεύγεις. Είμαι εδώ να σε βοηθήσω, δεν είμαι εχθρός σου. Είμαι αυτό που έχεις βυθίσει μέσα σ...