Tagged as: Κική Γιοβανοπούλου

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου  Ξέρεις, οι ψυχές δεν είναι παιχνιδάκια, με τα οποία μπορείς να παίζεις κι όποτε σου καπνίσει να τα πετάς. Οι άνθρωποι δεν είναι αντικείμενα, να τα χρησιμοποιείς, μέχρι να εκπληρώσεις το σκοπό σου ή να γεμίσεις τον άδειο χρόνο σου ...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου  Λένε πως ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Λένε πως ο χρόνος, επουλώνει πληγές, ξεθωριάζει μνήμες και απαλύνει ακόμη και τους πιο δυνατούς πόνους. Όλα περνούν, εύκολα ή δύσκολα. Και μετά; Τι μένει μετά;Κι αν καταλαγιάζει ο πόνος...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου  Δεν είχα μάθει ν' ανοίγομαι εύκολα. Πάντα ήθελα το χρόνο μου με τους ανθρώπους, χρόνο να τους γνωρίσω, να τους καταλάβω, να τους αισθανθώ. Πάντα μου έπαιρνε καιρό ν' ανοίξω την ψυχή μου, να εμπιστευτώ. Πάντα αργά κι επιφυλακτ...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου  Ξέρεις, δεν βγαίνουν από καλούπια οι άνθρωποι. Δεν μοιάζουν επειδή ανήκουν στο ίδιο φύλο, επειδή έχουν την ίδια καταγωγή, επειδή πιστεύουν στον ίδιο Θεό. Τους υποτιμάς αν νιώθεις πως μπορείς να τους διαχωρίσεις ανάλογα με τα χαρακ...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Όποιος σε γνωρίζει καλά, μπορεί και να σε πληγώσει λένε. Όποιος μάθει την αχίλλειο πτέρνα σου, κρατάει στα χέρια του ένα όπλο που μπορεί ανά πάσα στιγμή να στρέψει εναντίον σου. Όποιος καταφέρει να σε κάνει να αφεθείς, σε κάνει ισό...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Νύχτωσε. Ερήμωσαν οι δρόμοι κι εγώ ξαπλωμένη στο μισοσκόταδο, σε κοιτάζω να ντύνεσαι. Στρέφεις το βλέμμα σου στο δικό μου και μου χαμογελάς, καθώς πιάνεις το κινητό σου απ' το κομοδίνο. Το βάζεις στην τσέπη, σκύβεις και με φιλάς τρ...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Μοιάζει οξύμωρο, αλλά η αλήθεια είναι πως οι δικοί μας άνθρωποι είναι συνήθως αποδέκτες των πιο αρνητικών μας συναισθημάτων. Είναι αυτοί στους οποίους θα ξεσπάσουμε τα νεύρα, το θυμό ή την πικρία μας. Είναι αυτοί στους οποίους θα π...

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Θυμάσαι το πρώτο μας φιλί; Μετά μου χαμογέλασες κι εγώ κλείστηκα στα χέρια σου! Σαν να πήρα οξυγόνο απ' τα χείλη σου. Σαν να πήραν φως τα μάτια μου απ' τα δικά σου. Θυμάσαι το πρώτο μας βράδυ; Μ' ένα άγγιγμα, ένιωσα σαν να ήμασταν ...