Η γυναίκα που με ήθος στέκεται, φεύγει και δεν ρίχνει ματιά πίσω της.

Γράφει η Ηρώ Αναστασίου.

Οι άνθρωποι δεν είναι αεροπλάνα, αν χάσεις μια πτήση παίρνεις την επόμενη.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ψυχές κι αν χάσεις μία, δεν θα ξαναβρείς την ίδια.

Γι’αυτό αν την θέλεις στην ζωή σου θα πρέπει να μπορείς να την κρατήσεις ή να την διεκδικείς κάθε μέρα. Αν δεν μπορείς να το κάνεις άσ’την να φύγει.
Αλλά μετά μην κλαίγεσαι σαν μαλάκας.

Η γυναίκα λοιπόν που έχει δύσκολο μυαλό, αν φύγει δεν ξαναγυρίζει.
Θα γιάνει τις πληγές της και θα συνεχίσει.
Γιατί ξέρει ότι ο άντρας είναι ο κυνηγός, ας μην αλλάζουμε τους ρόλους μας κατά το δοκούν.

Μην περιμένεις λοιπόν να φύγει για να την κυνηγήσεις αν την αγαπάς.
Τώρα αν πιστεύεις ότι ουδείς αναντικατάστατος, άκου την ψυχή σου πόσο βαθιά ανασαίνει όταν την σκέφτεσαι.

Αν δεν ακούς τίποτα, φύγε. Αν ακούς και δεν κάνεις τίποτα, την έχασες. Αν σε νοιάζει, προχώρα παρακάτω. Απλά να θυμάσαι ότι σαν αυτήν δεν θα ξαναβρείς, θα βρεις μια άλλη ίσως καλύτερη, ίσως χειρότερη.

Αν και δεν είμαι της απόψεως ότι πρέπει να συγκρίνουμε. Ο καθένας είναι ξεχωριστός και μοναδικός. Τώρα αν την έχασες την ευκαιρία σου μαζί της μην κλαίγεσαι μετά.

Η γυναίκα με ήθος κερνάει τα αισθήματά της και εξαφανίζεται. Και ποτέ δεν ξαναβλέπεις το πρόσωπό της!