Γραφει ο Δημήτρης Ξυλούρης
Πόσο διαφορετικό το να λέω πως είμαι ερωτευμένος, από το να είμαι. Πόσο διαφορετικός ο ενθουσιασμός από τον αληθινό έρωτα. Ο έρωτας δεν έχει λιγάκι, περίπου, λίγο παραπάνω και λίγο παρακάτω. Ή είσαι ερωτευμένος ή δεν είσαι. Ή σε τρελαίνει ή σε αφήνει αδιάφορο. Και κανείς ερωτευμένος δεν ψάχνει την ησυχία του. Κανείς ερωτευμένος δεν ψάχνει γαλήνη και τέτοια χλιαρά.
Ζενίθ ή ναδίρ. Τίποτα ενδιάμεσο.
Δεν ερωτεύεσαι κατά παραγγελία. Δεν ερωτεύεσαι επειδή είναι η σωστή στιγμή και οι συνθήκες ιδανικές. Ερωτεύεσαι και στον αληθινό έρωτα όσες αντιστάσεις, όσες άμυνες κι όσα αναχώματα κι αν στήσεις, δεν θα του γλυτώσεις.
Αλλά και γιατί να του γλυτώσεις; Γιατί να το αρνηθείς;
Ζήστο την στιγμή που σου συμβαίνει.
Άσε το άνετο και cool υφάκι, άσε τους εγωισμούς και τις μαλακίες. Στον έρωτα, δεν χωράνε.
Τον έρωτα να τον παραδέχεσαι πρώτα απ’ όλα στον εαυτό σου!
Ναι, στον εαυτό σου! Να σε κοιτάξεις και να το παραδεχτείς.
Και μετά κυνήγησέ τον άνθρωπό σου σαν να μην υπάρχει αύριο.
Γιατί στον έρωτα δεν υπάρχει ούτε αύριο, ούτε σε λίγο. Ούτε μεθαύριο, ούτε αναμονές.
Στον έρωτα υπάρχει το εδώ και το τώρα. Η διεκδίκηση και το πάθος.
Τερμάτισέ το ρε! Κι ό,τι γίνει, έγινε!
Μην μπλέξεις την πάρτη σου με λόγια, ψευτο-υποσχέσεις και συμβιβασμούς. Μην προσπαθήσεις να βρεις στο κάτι λιγότερο αυτό που θα σου καλύψει τα αληθινά σου συναισθήματα.
Εσύ, μέσα σου ξέρεις ότι από τον αληθινό έρωτα, δεν θα ξεφύγεις. Ξέρεις ότι με ό,τι κι αν προσπαθήσεις να συμβιβαστείς θα είναι δευτερεύον για να σου περάσει η ώρα και να καλύψεις το κενό. Αλλά ο έρωτας, δεν είναι πυροτέχνημα. Είναι φωτιά που σε καίει. Είναι φωτιά που καίει όλα τα μέσα σου. Κι αν σε πληγώνει. Κι ας σε πονάει.
Εσύ ξέρεις πως είναι αλήτης και δεν θα σε αφήσει για πολύ να συμβιβαστείς!