Γράφει η Βάλια Κ.
Δύσκολο να μεγαλώνεις με αρσενικά. Περνάνε τα χρόνια και νομίζεις ότι έχεις να κάνεις με το πρότυπο που γνώρισες εσύ ενώ γύρω σου είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού σου.
Δύσκολο να απογοητεύεσαι. Να έχεις ζήσει καταστάσεις και να βιάζεσαι να μεγαλώσεις γιατί νομίζεις ότι εκεί έξω υπάρχει κάποιος σαν τον πατέρα, τον αδερφό ή τον κολλητό σου!
Άσχημο να πιστεύεις ότι ο κάθε άντρας έχει μπέσα στα λόγια του, τιμάει τα παντελόνια που φοράει και ξέρει να συμπεριφέρεται στο γυναικείο φύλο άσχετα αν είναι φίλη, γυναίκα ή ακόμη και κόρη του.
Θυμάμαι τον πατέρα μου να λέει στα δύο μεγαλύτερα αδέρφια μου ότι η γυναίκα είναι σαν το τριαντάφυλλο. Με ωραία ροδοπέταλα αν της φερθείς σωστά αλλά και με αγκάθια σε περίπτωση που δεν την εκτιμήσεις. Θυμάμαι να του λέω και εγώ όταν τελείωνε το μάθημα στα αγόρια « Οι άντρες μπαμπά τι είναι;» και να μου απαντάει « Άντρες με Αρσενίκα έχει διαφορά, άντρες όλοι γεννιούνται τα αρσενικά κάνουν την διαφορά».
Θυμάμαι την μητέρα μου να τους μιλάει και να τους εξηγεί το πώς είναι σωστό να φέρονται άσχετα με το φύλο, το χρώμα ή οτιδήποτε άλλο γιατί όλοι είμαστε άνθρωποι και πληγωνόμαστε. Τους έλεγε να είναι ξεκάθαροι από την αρχή, να είναι ευγενικοί και να αφήνουν κακίες και εγωισμούς στην άκρη.
Τα θυμάμαι όλα γιατί έτσι μεγάλωσα και εγώ με τα ίδια λόγια μόνο που κάθε φορά που έβλεπα μια άλλη συμπεριφορά ξαφνιαζόμουν και έφευγα μακρυά. Δε μου ταίριαζε στο είναι μου. Με απογοήτευε και συνεχίζω να απογοητεύομαι.
Λένε ότι οι γυναίκες είναι σκληρές, είναι άτιμες είναι ψεύτρες και πόσα άλλα. Μόνο που εκεί έξω υπάρχουν αρκετοί άντρες που ζούνε μέσα στο ψέμα σε ότι μορφή και να έχει η σχέση. Κουτσομπολεύουν και είναι διπρόσωποι. Κατηγορούν αλλά δεν έχουν το θάρρος να σου πουν μπροστά σου τίποτα και το παίζουν θιγμένοι αν τους ζητήσεις τον λόγο.
Λυπάμαι γιατί άσχετα με το φύλο που προσδιορίζει τον καθένα μας είναι λυπήρο. Έχω γνωρίσει γυναίκες που είναι αντράκια σωστά και τους βγάζω το καπέλο. Έχω γνωρίσει αρσενικά με λόγο και τιμή αλλά και άντρες που ντρέπομαι για αυτούς!