Ήσουν το πιο μεγάλο λάθος και το πιο ακριβό μου μάθημα..
Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Το τελευταίο λάθος που έκανα στη ζωή μου ήσουν εσύ. Η τελευταία πληγή που ακόμα δεν έχει επουλωθεί.
Από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας ήσουν τόσο σωστός απέναντι μου που έβαζα και στοίχημα ότι δε θα γίνεις ποτέ σα τους άλλους. Δε θα γίνεις ποτέ μια λάθος επιλογή έλεγα. Όπως αυτές που έκανα πάντα.
Τελικά έγινες η χειρότερη επιλογή που μπορούσα να κάνω.
Τη πάτησα σαν πρωτάρα. Για μια ακόμα φορά. Βέβαια κι εσύ καλά τον έπαιξες το ρόλο σου για να με καταφέρεις. Ήξερες πολύ καλά πώς να χειρίζεσαι τη κάθε περίσταση και με εντυπωσίαζε αυτό. Με γοήτευε ο τρόπος που με διεκδικούσες.
Δε θα σου δώσω συγχαρητήρια όμως, αν και κατάφερες το σκοπό σου. Στην πραγματικότητα δε τα αξίζεις. Γιατί άντρας για μένα δεν είναι αυτός που πουλάει παραμύθια σε μια κοπέλα και παριστάνει κάποιον που δεν είναι απλά και μόνο για να την εντυπωσιάσει και μονάχα για να τη βάλει στο κρεβάτι του.
Άντρας είναι αυτός που είναι ξεκάθαρος για το τι θέλει και το λέει, ακόμα και αν έχει κατακτήσει κάποια και τη θέλει για κοπέλα του. Να κάνει τα πάντα για να παραμείνει στο πλευρό του και όχι να την αμελεί και να την κρατάει δίπλα του με δυο ψεύτικα λόγια.
Δε τα τιμάς τα παντελόνια που φοράς. Δε σεβάστηκες και δεν εκτίμησες τίποτα.
Λίγο αργά αλλά κατάλαβα το λάθος μου και ελπίζω να μη το επαναλάβω. Το πλήρωσα το τίμημα και αυτής μου της επιλογής και με το παραπάνω.
Ήσουν το τελευταίο λάθος που έκανα στη ζωή μου. Η τελευταία πληγή που έχει αφήσει ακόμα το στίγμα της πάνω μου.