Νιώσε σαν να είσαι ξανά 8, σκέψου σαν 48 και κάνε το χρόνο φίλο κολλητό!

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Ξέρεις φίλε μου ποιο είναι το νόημα του χρόνου;
Ο χρόνος είναι το βιβλίο του κάθε ενός, είναι η αυτοβιογραφία του, τα βήματα του κι η πορεία του.
Ο χρόνος είναι το σφυρί και το αμόνι που θα σε διαμορφώσουν, που θα σου δώσουνε μορφή και σχήμα, και μέσα σου κι έξω σου.
Είναι ο πιο καλός σου φίλος, αν τον ζυγίσεις σωστά κι αν φιλιώσεις μαζί του. Είναι ή σοφία, η εμπειρία κι η δίψα για να πάρεις και να δώσεις.
Ο χρόνος είναι ο δρόμος που βαδίζεις σήμερα, οι δρόμοι που θα περπατήσεις αύριο κι οι ανηφόρες που άφησες πίσω σου.

Μέσα από το πέρασμα του χρόνου, να εύχεσαι γυρνώντας πίσω το κεφάλι σου, να βλέπεις συναισθήματα δυνατά και μεγάλα.
Γυρνώντας πίσω την μνήμη, να εύχεσαι να ΄χεις εικόνες έντονες για να θυμάσαι.

Να έχεις αγαπήσει πολύ και να έχεις μισήσει λιγότερο.
Να έχεις ερωτευτεί δεσποτικά κι απόλυτα και το ίδιο απόλυτα να σε έχουνε ποθήσει.
Να έχεις επιβιώσει από πληγές και να τις έχεις κλείσει γιατρεύοντας τες με θάρρος.
Να έχεις παλέψει σκληρά, αλλά να το έχεις κάνει έντιμα και με αξιοπρέπεια.
Να έχεις δώσει σφιχτές αγκαλιές και να έχεις πάντα την δίψα να δώσεις κι άλλες στο μέλλον.
Να έχεις κάνει λάθη, αλλά να έχει μάθει από αυτά.
Να έχεις πέσει στα γόνατα, αλλά να έχεις πεισμώσει και πιο δυνατός να σηκώθηκες πάλι.

Γυρνώντας πίσω την μνήμη στον χρόνο, να εύχεσαι φίλε μου, να υπάρχουν άνθρωποι που έχουν πιστέψει σε εσένα, άνθρωποι που σε έχουν βάλει ψηλά κι άνθρωποι που σε κουβαλούν στις ψυχές τους…

Μην τον φοβάσαι τον χρόνο, σεβάσου τον, αγάπα τον, να τον κάνεις δάσκαλο σου, να ακούς προσεκτικά αυτά που σου μαθαίνει, να νιώθεις λες κι είσαι 8 και να σκέφτεσαι λες κι είσαι 48.
Δεν παλιώνουν οι άνθρωποι σου λέω, μοναχά μεγαλώνουν, αν μπορείς να καταλάβεις την διάφορα, γιατί δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Χρόνια γεμάτα και καλά λοιπόν σε έμενα σήμερα.
Και την αγάπη μου σε όλους όσους με αγάπησαν, σε όσους με ξε-αγάπησαν, σε όσους δεν με αγάπησαν ποτέ και σε όσους θα με αγαπήσουν.