Στα ρηχά σου ναυάγησα κι ας είχα μάθει στα βαθιά!
Γράφει η Γεώρα
Αν η αγάπη αρχίζει και πονάει, τότε παύει να είναι αγάπη. Και κοίτα να δεις που κάπου ναυάγησα. Πνίγηκα στα ρηχά. Λες ; Λες να μπερδεύτηκα με εσένα και ο πόθος μου να ήταν τόσο μεγάλος που κάπου έκανα παρασπονδία και έπεσα πάνω σου ;
Και ανάθεμα, αυτή η αγκαλιά σου, έμοιαζε πολύ σαν τη στεριά που θα ήθελα να ανήκω. Σαν αμμουδιά, πρωινό καλοκαιριού μέσα στη ζέστη του Ιουλίου. Να καίγομαι και εσύ να είσαι η δροσιά μου. Έτσι θεωρούσα. Και να σου, συντρίμμια.
Φυσάει άνεμος ισχυρός και κάπου σε έχασα. Ας μη γελιόμαστε όμως, ίσως και να έβλεπα την καταστροφή. Την έβλεπα ; Κουβάρι παιδί μου το μυαλό μου. Και αν ήσουν «θέλω μου» μεγάλο ; Μπορώ να πω, πως το έζησα! Θα το κλείσω εδώ, δεν θα προσθέσω και άλλα ¨αν¨. Φταίει που πνίγηκα στα ρηχά. Αυτό με πονάει πιο πολύ.
Όπως έχει γράψει και ο Γιάννης Κουμαριανός,
«Το κάλεσμά σου. Τόσο δυνατό. Με παρέσυρε. Για σένα… Αγνόησα την αλήθεια μου και πίστεψα το ψέμα σου.» Και ήσουν ψέμα γλυκά παραμυθένιο. Αλλά είχε μια μορφή αγάπης αλλιώτικης. Ποιος ξέρει, ίσως συναντηθούμε ξανά και τότε ίσως να έχεις γίνει θάλασσα.
Μέχρι τότε όμως θα πιστεύω πως δεν είναι αγάπη, γιατί η αγάπη δεν πονάει, η αγάπη σε σώζει. Ίσως να με έσωσες και εσύ από την ψεύτικη αγάπη σου. Περίεργα όντα οι άνθρωποι. Απομακρύνονται για να μη σε πονέσουν. Γιατί ξέρουν πως δεν μπορούν να κολυμπήσουν μαζί σου. Γιατί ξέρουν πως θα πνιγούν, γιατί δεν έχουν να σου προσφέρουν όσα εσύ προσφέρεις. Φεύγουν για το καλό σου και εσύ ναυαγείς. Ναυαγείς γιατί ήθελες να μπορούσαν. Αλλά δεν μπορούσαν!
Και η συνειδητοποίηση της αλήθειας, μπουνιά στο στομάχι. Μη σκας όμως, να σε προστατέψουν ήθελαν. Αυτοί τουλάχιστον που έχουν συνείδηση. Για τους άλλους ούτε λόγος. Κλείσε λοιπόν το κεφάλαιο και κάτσε να παίξεις στα ρηχά αφού πνίγηκες εκεί. Για λίγο. Ύστερα βούτα στον ωκεανό σου και ευχή σου τους καλή τύχη!
Όσο για μένα, ναυάγησα στα ρηχά γιατί κατά βάθος πίστεψα πως μπορούσα να τα καταφέρω επειδή είχα μάθει στα βαθιά. Ήταν γλυκό ναυάγιο. Αλλά δεν θα το ξανά προτιμήσω. Θα μπορούσα να μείνω, μα είναι συμβιβασμός και εκείνος με σακάτεψε λιγάκι!
Καλή σου τύχη λοιπόν!