Γράφει ο Ηλίας Μαυρόπουλος
Επειδή με ρώτησες θα σου πω..
Κάποια στιγμή μετά από έναν καβγά που είχαμε και πριν τελειώσει με ρώτησες, “τι είναι η αγάπη για σένα;”
Αγάπη για μένα λοιπόν είναι, αυτό το παράξενο περπάτημα σου που ποτέ δεν είναι σταθερό και σκοντάφτεις σε κάθετί που θα βρεθεί μπροστά σου! Τα υπέροχα ανακατεμένα σου μαλλιά που ότι και να κάνεις μοιάζουν φύλλα από δέντρο φοίνικα, το όμορφο και στρογγυλό σου προσωπάκι που έχει για διακόσμηση τα δυο ποιο αστραφτερά μικρά μα για μένα τόσο μεγάλα μάτια σου.
Αγάπη για μένα είναι όταν μαλώνουμε και κλαις! Κλαις όχι γιατί μαλώσαμε αλλά γιατί θα είμαι εκεί και μόλις καταλήξουμε πάλι στο πουθενά, θα μπορώ να σκουπίσω τα δάκρυα σου, και εσύ τα δικά μου..
Αγάπη είναι να με περιμένεις για να πάμε σε μια συγκέντρωση, και επειδή μου έτυχε κάτι στον δρόμο άργησα, και εσύ να ανυπομονείς να έρθω όσο πιο γρήγορα γίνεται όχι γιατί αργήσαμε για την συγκέντρωση, αλλά γιατί αργήσαμε να ειδωθούμε.
Αγάπη για μένα είναι να περιμένεις να τελειώσεις από την δουλειά όχι γιατί δεν σου αρέσει , αλλά γιατί ξέροντας πως όταν σχολάσεις θα βρεθούμε πάλι στην φωλίτσα μας για να ανταλλάξουμε όπως κάνουμε συνήθως τις απόψεις μας για την ημέρα που πέρασε ο ένας μακριά από τον άλλον.
Αγάπη για μένα είναι να αποκοιμηθείς στην αγκαλιά μου βλέποντας την αγαπημένη σου σειρά , και εγώ απλώς να σε φιλήσω στο μάγουλο, να χαμογελάσω που σε έχω δίπλα μου, να σε σκεπάσω καλά γιατί δεν θέλω να μου κρυώσεις, και να αποκοιμηθώ και εγώ, εκεί κάπου ανάμεσα στον λαιμό σου και στο στήθος σου ακούγοντας την υπέροχη μελωδία της ανάσας σου ξέροντας πως και αύριο θα ξεκινήσουμε πάλι από την αρχή.
Αυτό είναι αγάπη για μένα…